วันพฤหัสบดีที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2556

[แปลเพลง] Miyano Mamoru - Identity

อาทิตย์นี้เพิ่งได้อัลบั้ม Passage มา เปิดวนไปวนมากำลังได้ที่เลยค่ะ เพลงที่ชอบที่สุดก็ Identity นี่แหละ
PV สวยมาก มาโมะใส่ชุดแดงทาเล็บดำแหวกอกโชว์แขนออกมาเต้นล่อลวงแฟน ๆ ด้วยล่ะค่ะ
คนอะไรไม่รู้น่าแกล้ง(?) เพลงเหมือนพยายามใส่ความเป็นญี่ปุ่นกับความอินเตอร์ไปรวมกัน ใส่กิโมโนเต้นเย้ว ๆ มีเสียงชามิเซนแตร๊ง ๆ แถมเนื้อยุ่นปนอังกฤษอีก

Miyano Mamoru - Identity



Vocal: Miyano Mamoru
Album: Passage
Thai Translation: talalan

I Am Me, I Am Me
A song for just the two of us (x3)
I Am Me, I Am Me
I was born this way for u

詠み人知らぬ恋の詠よ
yomibito shiranu koi no uta yo
เพลงรักที่ไม่รู้ผู้แต่ง

幾百余年 経つも朽ちずに
iku hyaku yo nen tatsu mo kuchizu ni
ไม่เน่าเปื่อยผุพังแม้ผ่านเวลานับร้อยปี

この心震わせる touch of heart
kono kokoro furuwaseru touch of heart
ทำให้หัวใจฉันสั่นไหว touch of heart

輪廻する恋情
rinne suru renjou
อุทิศร่างกายนี้ชั่วนิรันดร์

いつの世もこの身を尽くし
itsu no yo mo kono mi wo tsukushi
ให้ห้วงรักที่หมุนเวียนเป็นวัฏฏะ

泡沫の愛をただ憂う
utakata no ai wo tada ureu
และเอาแต่คร่ำครวญถึงรักที่ไม่จีรัง

人知れず忍ぶれど broken heart
hitoshirazu shinoburedo broken heart
เฝ้าฝืนทนอย่างซ่อนเร้น broken heart

無情に哭く運命
mujou ni naku sadame
โชคชะตาที่ร่ำไห้ต่อความไร้หัวใจ

You’re my first love
You’re the one in my life

散りゆく儚き想いを捧げよう
chiriyuku hakanaki omoi wo sasageyou
ขออุทิศความคำนึงที่ไม่จีรังให้แผ่กระจายไป

たとえ何を失っても
tatoe nani wo ushinatte mo
ไม่ว่าจะต้องเสียอะไร

届くことのない願いでも
todoku koto no nai negai demo
แม้จะเป็นเพียงความปรารถนาที่ไม่มีวันส่งถึง

止められない もう戻れはしない
tomerarenai mou modore wa shinai
ไม่อาจหยุดได้ จะไม่ถอยหลังกลับอีกต่อไป

I never got over you

この躯が この心が
kono karada ga kono kokoro ga
จนกว่าร่างนี้ หัวใจนี้

尽き果てるまで愛し抜く
tsukihateru made itoshinuku
จะสูญสิ้น จะขอรักตลอดไป

それが僕の生きる証なら
sore ga boku no ikiru akashi nara
หากนั่นจะเป็นหลักฐานว่าฉันมีชีวิตอยู่

Love you now and forever
I found my identity
Love you now and forever
I found my identity

たぐれ寄せたこの逢瀬さえ
tagure yoseta kono ouse sae
แม้แต่การพบพานนี้ที่ฉันโยงเข้าด้วยกัน

君が為と信じていいなら
kimi ga tame to shinjite ii nara
หากเชื่อได้ว่าเพื่อเธอแล้ว

痛みさえ忘らるる Love is pain
itami sae wasuraruru Love is pain
ก็สามารถปลดเปลื้องได้แม้ความปวดร้าว Love is pain

今 涙よ 絶えね
ima namida yo taene
เวลานี้จงหยุดไหลเถอะน้ำตา

彼方に見えし春雷 嵐を起こせよ
kanata ni mieshi shunrai arashi wo okose yo
สายฟ้าฤดูใบไม้ผลิที่เห็นอยู่ไกลออกไป จงสร้างพายุ

運命を壊せよ
sadame wo kowaseyo
จงทำลายโชคชะตา

祈るように抱いたなら
inoru you ni idaita nara
หากฉันโอบกอดราวกับภาวนา

その心に住まう誰か
sono kokoro ni sumau dareka
จะสามารถลบใครบางคน

消し去ること できるのだろうか
keshisaru koto dekiru no darou ka
ที่อยู่ในหัวใจนั้นได้ไหม

I never got over you

そのほほえみ そのぬくもり
sono hohoemi sono nukumori
รอยยิ้มและความอบอุ่นนั้น

結ばれずとも愛し抜く
musubarezu tomo itoshinuku
แม้ไม่อาจเชื่อมต่อกัน ก็จะยังรักเรื่อยไป

それが僕の生きる証なら
sore ga boku no ikiru akashi nara
หากนั่นจะเป็นหลักฐานว่าฉันมีชีวิตอยู่

Love you now and forever
I’ll go on living for you
Love you now and forever
I’ll go on living for you

交わせぬ契りを とこしえの愛を
kawasenu chigiri wo tokoshie no ai wo
คำมั่นสัญญาที่ไม่อาจแลกเปลี่ยน ความรักที่ยาวนานชั่วนิรันดร์

せめてこの詠にのせ 君のもとへ
semete kono uta ni nose kimi to moto he
อย่างน้อยก็ขอส่งบทเพลงนี้ไปถึงตัวตนก่อนนี้ของเธอ

たとえ何を失っても
tatoe nani wo ushinatte mo
ไม่ว่าจะต้องเสียอะไร

届くことのない願いでも
todoku koto no nai negai demo
แม้จะเป็นเพียงความปรารถนาที่ไม่มีวันส่งถึง

止められない もう戻れはしない
tomerarenai mou modore wa shinai
ไม่อาจหยุดได้ จะไม่ถอยหลังกลับอีกต่อไป

I never got over you

この躯が この心が
kono karada ga kono kokoro ga
จนกว่าร่างนี้ หัวใจนี้

尽き果てるまで愛し抜く
tsukihateru made itoshinuku
จะสูญสิ้น จะขอรักตลอดไป

それが僕の生きる証なら
sore ga boku no ikiru akashi nara
หากนั่นจะเป็นหลักฐานว่าฉันมีชีวิตอยู่

Love you now and forever
I found my identity
Love you now and forever
I found my identity



แปลเองก็งงเองอยู่นะ ถ้าไม่มีคำแปลอังกฤษให้เทียบคงแย่
แต่สรุปว่าจะตามรักเค้าไปทุกชาติสินะมาโมะ


วันพฤหัสบดีที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2556

[Translation] Utapri - เสียงปลุก 6 แบบของนาฬิกาปลุกเซซิล

วันเกิดเซซิลเลยต้องงัดโปเกม่อนออกจากมือตัวเองมาทำอะไรซะหน่อย

Good morning voice
  • อรุณสวัสดิ์ My princess เวลาที่ได้ผูกขาดคุณไว้คนเดียวทำให้ผมมีความสุขที่สุดเลย
  • ตื่นรึยังครับ? จูบแล้วตื่นแบบนี้เหมือนเจ้าหญิงเลยนะ
    จำไม่ได้ว่าจูบเหรอ? งั้นอีกครั้ง......*จุ๊บ*
  • ผมรอให้คุณตื่นอย่างใจจดใจจ่อเลยล่ะครับ ผมรักคุณ My princess เราจะไม่แยกจากกันอีกแล้ว
Sweet Voice
  • จากนี้ไปก็อยู่กับผมได้มั้ยครับ ผมขอร้อง อย่าปล่อยให้ผมอยู่คนเดียวเลยนะ My princess
  • พอมองคุณแล้วก็รู้สึกอยากจะเอื้อนเอ่ยคำบอกรัก การที่เราได้อยู่ด้วยกันแบบนี้ช่างมหัศจรรย์จริง ๆ
Alarm voice
  • ได้เวลาแล้วครับ ถึงเราจะแยกจากกันแต่หัวใจเราสองคนจะอยู่ด้วยกันเสมอนะ
    เดินทางปลอดภัยนะครับ My princess

ติดโปเกม่อนเสียผู้เสียคนเลยค่ะตอนนี้ ที่หายไปก็ไม่ใช่อะไร เล่นเกมอยู่น่ะแหละ แต่แหม เสียงปลุกเซซิลนี่อ้อนสุด ๆ ปลุกแล้วจะได้ตื่นมั้ยเนี่ย


It's Cecil's birthday. Gotta put Pokemon down and do something.

Good morning voice
  • Good morning, my princess. The time that I can monopolize you is totally a blessing.
  • Are you awake? You're like a princess, waking up after a kiss.
    You can't remember the kiss? Again... ...*Chu*
  • I'm looking forward to you getting up. I love you, my princess. We will no longer be apart.
Sweet Voice
  • Will you please be with me from now on as well? I beg of you.
    Please don't leave me alone, my princess.
  • When I look at you, I want to whisper words of love. It's a miracle that we are together like this.
Alarm voice
  • It's time. Even though we're separated, our hearts will always be together.
    Have a safe trip, my princess.

Totally addicted to Pokemon now. By the way, isn't he adorable? Can you guys wake up with these voices?

โอโตยะ/Otoya
โทคิยะ/Tokiya


วันอาทิตย์ที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2556

[Translation] Utapri - เสียงปลุก 6 แบบของนาฬิกาปลุกโทคิยะ

สปีดเต่าคลานแบบนี้จะแปลได้ครบก่อนวางขายรึเปล่าน้า เอาเป็นว่าไปเรื่อย ๆ เท่าที่จะไปได้ละกันเนอะ


Good morning voice
  • อรุณสวัสดิ์ครับ เอ้า ผมจะให้ยืมมือเพราะฉะนั้นตื่นได้แล้วนะครับที่รักของผม
  • ตื่นเถอะครับ วันใหม่กับผมเริ่มขึ้นแล้วนะ เอาล่ะ รีบสวัสดีตอนเช้ากันเถอะครับ *จุ๊บ*
  • ท่าทางจะหลับสบายนะครับ อ๊ะ ผมชี้... ...ฟุฟุ หลอกเล่นครับ ไม่ว่าคุณจะอยู่ในสภาพไหนก็มีเสน่ห์อยู่ดีแหละครับ
Sweet Voice
  • เฉพาะเรื่องที่ไม่ว่าเวลาไหนผมก็อยู่ข้างเดียวกับคุณเสมอเท่านั้นขอให้จำไว้ด้วยนะครับ
  • ในเมื่อผมเป็นผม การคิดถึงคุณก็เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ ยิ่งเวลาผ่านไปมากเท่าไหร่ความรู้สึกของผมก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น
Alarm voice
  • ได้เวลาแล้วครับ รีบ ๆ เข้า! สายไม่ได้ไม่ใช่เหรอครับ ไม่ลืมอะไรใช่ไหม? ไปแล้วก็ดูแลตัวเองด้วยนะครับ!

You can always count on Tokiya to be sweet and stiff.

Good morning voice
  • Good morning. Look, I'll lend you my hand so it's about time you wake up, my beloved.
  • Please wake up. The new day together with me is starting. Come on, hurry up, let's exchange a good morning greeting. *Chu*
  • Looks like you have a good sleep. Ah, a bed hair... ... FuFu, I'm just pulling you leg. You're charming no matter how you look.
Sweet Voice
  • No matter when, I'll always be your ally. Please just remember that.
  • Being myself, it can't be helped that you're on my mind. The more the time passes, the stronger my feeling is.
Alarm voice
  • It's time. Hurry up! You can't be late. Do you forget anything? Go on and please take care!

ของโอโตยะ/Otoya



[Translation] Utapri - Hair



แปลหน้า 2

เรจิ: เมื่อเช้าอ่ะน้า~
เรจิ: เจอกับรุ่นน้องจังมาล่ะ
ฮารุ: ขอโทษ
ฮารุ: ที่ให้รอนะคะ... อ๊ะ..
ฮารุ: มีเศษผงติดอยู่ที่หลังแน่ะค่ะ
เรจิ: WAO! Thank you♪ very very muc... <เรจังพูดเป็นภาษาอังกฤษ>
[ภาพขยาย]
เรจิ: เรื่องก็เป็นอย่างงี้แหละ
เรจิ: นั่นขนใคร
ไอ: ทำไมต้องมาถามพวกเราด้วย มันติดอยู่กับเรจิก็ต้องเป็นของเรจิสิ
คามิว: หึ... ดูยังไงขนสั้น ๆ แบบนั้นมันก็ขนสามัญชนชัด ๆ
[ขนสามัญชนคืออะรั้ย?!]
เรจิ: ไม่นะ~ ในเมื่อเราอาศัยอยู่ด้วยกัน ชั้นว่าถึงจะมีขนคนอื่นติดมาก็ไม่แปลก
เรจิ: แล้วเหตุผลมันก็มีอยู่นะ
เรจิ: ก่อนหน้านี้ผมยาวของมิวจังก็เคยไปติดที่เสื้อยืดของรันรันแล้วพวกนายก็ทะเลาะกันนี่~
คามิว: นั่นมันขนของอเล็กซานเดอร์ต่างหาก
คามิว: จะดูยังไงขนสั้น ๆ นั่นมันก็เป็นสีน้ำตาล... ไม่มีทางเป็นของชั้นแน่ ๆ
คามิว: แล้วขนล่างชั้นก็จัดการเรียบร้อยมาตั้งแต่แรกแล้วด้วย
[ชาวตะวันตก?]
เรจิ: งั้นรันรันล่ะว่าไง ขนนายสีเดียวกับผมรึเปล่า
รันมารุ: อ๋า?
รันมารุ: ทำไมชั้นต้องบอกเรื่องแบบนั้นด้วย?
เรจิ: ไม่เห็นเป็นไรเลย ไม่สึกหรอซักหน่อย★
เรจิ: ที่บอกไม่ได้~ หรือว่ารันรัน... เพื่อให้รุ่นน้องจังได้ XX ของนายไป...
เรจิ: ก็เลยจงใจเอาติดไว้ที่หลังชั้น...
[มัน Rock]
รันมารุ: อยากโดนซัดให้ปลิวหรือไงแก?
คามิว: ...มิคาเสะ
ไอ: มีอะไร?
คามิว: ของแกนี่เป็นสีฟ้าจริง ๆ ใช่มั้ย?
ไอ: ... ...
ไอ: ... ...
ไอ: ... ... ยัง
3 คน: เอ๋?
ไอ: ก็บอกว่า
ไอ: มันยังไม่งอกไงเล่า...!

จบ
เร/รัน/คา: (ไอ้วิปริต(ด็อกเตอร์)นั่น...!!)  <-เป็นห่วง
(ขนเรจังค่ะ)

Page 2

Reiji: This morning~
Reiji: I met Junior-chan.
Haru: Sorry
Haru: for making you wait... Ah..
Haru: There's a garbage on you back.
Reiji: WAO! Thank you♪ very very muc...
[Enlarged View]
Reiji: That's what happened.
Reiji: Whose hair is it?
Ai: Why do you ask us? It attached to Reiji so it should be yours, didn't it?
Camus: Hmm... No matter how I look, that kind of short hair belongs to you commoners.
[Commoners' hair is what?!]
Reiji: Well~ Living under the same roof like this, I think it's not impossible if others' hair got attached to me.
Reiji: Well, there's a reason.
Reiji: Even before this, Mu-chan's long hairs got attached to RanRan's T-shirt and you guys fought~.
Camus: That's Alexander's hairs.
Camus: No matter how you look, that short hair is brown... It certainly can't be mine.
Camus: And my under-hair was dealt with in the first place.
[Westener?]
Reiji: Then, how about RanRan? Did yours have the same color as your hair?
Ranmaru: Ah?
Ranmaru: Why do I have to tell that kind of thing to you?
Reiji: It's OK, isn't it? It's not gonna be shorten anyway★
Reiji: You can't say~ Could it be RanRan... in order to let Junior-chan take hold of your's XX...
Reiji: You purposefully put it on my back...
[It's Rock.]
Ranmaru: Do ya want to get sent flying?
Camus: ...Mikaze
Ai: What?
Camus: Is your hair really indigo blue?
Ai: ... ...
Ai: ... ...
Ai: ... ... doesn't
All 3: Eh?
Ai: I said
Ai: it still doesn't grow yet...!

The end.
Rei/Ran/Ca: (That pervert(doctor)...!!) <-concern
(It's Rei-chan's hair.)


วันอาทิตย์ที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2556

Free! - Freebie from Otomedia Oct 2013

ของแถมจาก Otomedia เดือน 10 ค่ะ เป็นแผ่นรองเขียน ตรงส่วนเสื้อผ้าจะมองทะลุได้ เลยลองเอามาเล่นดู

ทับบนกระดาษขาว

ทับบนกระดาษเหลือง
 

แอบสนุกนะเนี่ย คนทำเค้าก็เข้าใจหาอะไรมาหลอกแฟนเกินดีเนอะ 555

วันอังคารที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2556

[Translation] Utapri Music 2: Episode 41


เป็นตอนต่อจาก Episode 40 ที่คุณเร็นไปหลอกเซซิลค่ะ


เซซิล: อ๊ะ เร็น! อยู่นี่เองเหรอครับ
เร็น: กลับมาแล้วเหรอ เซซซี่ แล้วสนิทกับอิจจี้สำเร็จรึเปล่า?
เซซิล: ......ไม่สำเร็จครับ กลายเป็นว่าโดนสวดมาแทน
เซซิล: เร็น...... คุณโกหกผมสินะครับ?
เซซิล: โทคิยะบอกว่าตำนานนั่นเป็นเรื่องเหลวไหล เร็นแกล้งหลอกผมเล่น......
เร็น: อุอู้...... ฉันเสียใจนะเซซซี่ ฉันคิดว่าเป็นเรื่องจริงถึงได้บอกน่ะนะ
เซซิล: อ๊ะ ขอโทษครับ ตั้งใจแบบนั้นเองเหรอ ผมซะอีกที่ไม่รู้เรื่อง......
เร็น: ไม่เป็นไรหรอก เซซซี่ ฉันอธิบายไม่ดีเอง อิจจี้เป็นคนขี้อายแถมชอบสงวนท่าที
เร็น: เพราะฉะนั้นจะให้จับมือกันก็คงจะมีปฏิกิริยาไปในทางตรงข้ามน่ะนะ แล้วก็มีความเป็นไปได้ว่าจะปฏิเสธเรื่องความปรารถนาเพราะคิดเผื่อฉันด้วย
เซซิล: อย่างงั้นเองสินะครับ...... ผมอ่านใจจริงของโทคิยะไม่ออก
เซซิล: ขาดคุณสมบัติที่จะเป็นเพื่อนกัน นอกจากนั้นยังทำร้ายจิตใจเพื่อนที่สำคัญอีกคนอย่างเร็นด้วย
เซซิล: ......ต้องขอโทษจริง ๆ ครับ
เร็น: อย่าขอโทษเลยน่า ฉันเองก็ผิดเหมือนกัน ที่สำคัญที่สุดคือการที่เราเข้าใจกันได้นะ
เร็น: พวกเราน่ะมีสายสัมพันธ์ผูกไว้ด้วยกัน มันไม่ใช่ความสัมพันธ์ที่จะตัดขาดกันได้ง่าย ๆ ......ใช่มั้ยล่ะ?
เซซิล: ครับ พรุ่งนี้ผมจะลอง Challenge ดูอีกครั้ง!
เซซิล: เพื่อให้ความปรารถนาเป็นจริงกับโทคิยะ! ถ้างั้น ราตรีสวัสดิ์ครับ
--เซซิลไปนอน--
เร็น: เป็นเด็กดีแล้วก็ซื่อตรงจริง ๆ เลยนะ ต่างกับซึนเดเระบางคนลิบลับเลย ถ้าต่างฝ่ายต่างเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ก็คงจะดี


คุณเร็นทำเป็นหล่อตอนสุดท้ายแต่ตอนแรกนายสตรอเบอแหลเค้านะ 555
ใครมี PSP แนะนำว่าให้ฟังเสียงคุณเร็นเองค่ะ น่าหมั่นไส้ที่สุด <3



This is a continuation from Episode 40 in which Ren tricked Cecil to go hold hand with Tokiya.

Cecil: Ah, Ren! There you are.
Ren: Welcome back, Cecchii. Can you become good friend with Icchii?
Cecil: ......can't. I got preach at instead.
Cecil: Ren...... Did you lie to me?
Cecil: Tokiya said such legend is nonsense and I was tricked by Ren......
Ren: Uh uh...... I'm sad, Cecchii. I told you that because I thought it's true.
Cecil: Ah, I'm sorry. You had such intention. I'm the one who didn't know enough......
Ren: It's fine, Cecchii. I didn't explain to you good enough. Icchii is a shy and reserved person.
Ren: So, joining hands will also get opposite reaction. There's also a possibility that he refused about the wish because he cares about me.
Cecil: It's like that, isn't it......? I can't read Tokiya's true intention.
Cecil: Disqualification for a friend. Moreover, I also hurt Ren, another important friend.
Cecil: ......I'm really sorry.
Ren: No need to apologize. I'm also in the wrong. The most important thing is that we understand each other.
Ren: We're being tied by a bond. It's not a relationship that will break that easily,......isn't it?
Cecil: Yes! I'll try "Challenge" again tomorrow!
Cecil: To make a wish come true with Tokiya! Then, good night.
--Cecil leaved--
Ren: He's truly a honest good kid. So different from some Tsundere. It'll be nice if they can be good friends to each other.


For those who have PSP, I recommended listen to Ren's voice. So....ah, I forgot the word in English. Well, try it.

วันเสาร์ที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2556

[Translation] Utapri - เสียงปลุก 6 แบบของนาฬิกาปลุกคุณคามิว

ในที่สุดก็มีเสียงที่ท่าทางจะปลุกแล้วตื่นจริง ๆ


Good morning voice
  • (Butler Mode) อรุณสวัสดิ์ครับคุณหนู นี่เป็นเช้าที่แสนวิเศษ เชิญครับ ชากำลังจะพร้อมแล้ว
  • (Count Mode) อย่ามัวแต่ขี้เกียจนะ เจ้าโง่! จะนอนไปถึงเมื่อไหร่! ให้ตายเถอะ......เสียมือจริง ๆ
  • (Count Mode) รีบตื่นเดี๋ยวนี้ ปล่อยฉันไว้แล้วนอนต่อนี่กล้ามากนะ อยากให้ด่ารึไง
Sweet Voice
  • (Butler Mode) ความรักที่มีให้กับคุณหนูมันขยายตัวขึ้น ลึกซึ้งขึ้นทุกวินาที ช่างบาปหนาอะไรเช่นนี้......
  • (Count Mode) แค่มีเธออยู่ใกล้ ๆ ใจฉันก็สงบลงได้ถึงขนาดนี้ เข้ามาอีกสิ ให้ความอบอุ่นนั้นกับฉันได้ไหม
Alarm voice
  • (Butler Mode) ได้เวลาแล้ว ขอให้ไปดีมาดีนะครับคุณหนู ผมจะคอยน้อมรอคุณอยู่เสมอ

Finally, a voice that can really wake me up. As expected of Camus.

Good morning voice
  • (Butler Mode) Good morning my lady. Today is a beautiful day. Well, the tea preparation is also in order.
  • (Count Mode) Don't you dare indulge in your indolence, you ignorant people! Till what time will you sleep! Good grief......trouble my hands.
  • (Count Mode) Hurry and get up. To ignore me and continue to sleep, you have a lot of nerve. Do you want to be scolded?
Sweet Voice
  • (Butler Mode) The love for my lady is getting larger and deeper every second. What a sinful person......
  • (Count Mode) Just from you being close to me, I've calming down this much. Closer, will you not give that warmth to me?
Alarm voice
  • (Butler Mode) It's time. Have a safe trip, my lady. I will always humbly waiting for you.

Utapri Music 2 swim suit


I’m disappointed in you, Tokiya.
Is this the best you can do? Look at Masa and follow his example next time.



วันอาทิตย์ที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2556

[Translation] Utapri - เสียงปลุก 6 แบบของนาฬิกาปลุกนัตสึกิ

เสียงปลุก 6 แบบของนาฬิกาปลุกนัตสึกิจาก uta no prince sama


Good morning voice
  • ท่าทางวันนี้ก็จะเป็นวันที่แสนวิเศษอีกวัน ทำไมน่ะเหรอ ก็เพราะว่าได้เจอกับคุณน่ะสิครับ ฟุฟุฟุ
  • ตื่นเถอะครับ~! มา กิ๊ว(เสียงกอด) อรุณสวัสดิ์กันเถอะ! หรือว่าจะเปลี่ยนเป็นจูบดี?
  • ตื่นรึยังครับ? นี่ผมตั้งใจมองอยู่ตลอดเลยนะ หน้าตอนหลับของคุณน่ารักจนตกหลุมรักอีกรอบเลยล่ะ
Sweet voice
  • ผมอยากรู้จักคุณให้มากกว่านี้ เล่าเรื่องของคุณให้ฟังหน่อยสิครับ นี่ผมเอาแต่ใจรึเปล่า?
  • ผมรักคุณ ผมชอบคุณ จะพูดซักกี่ครั้งก็สื่อความรู้สึกออกไปไม่ได้...... ผมตกเป็นนักโทษของคุณแล้วล่ะ
Alarm voice
  • ได้เวลาแล้วครับ~ ไปดีมาดีนะ การออกไปข้างนอกนี่น่าสนุกจัง! รุนรุนรุน~♪


Good morning voice
  • Looks like today will also be a lovely day. Why, you say? Of course, becasue I can meet up with you. Fufufu.
  • Please wake up~! Let's do a good-morning squeeze! Or should we kiss?
  • Are you up yet? I'm watching over you for all this time. Your sleeping face is so cute I fall in love with you allover again.

Sweet voice

  • I want to know you better. Please tell me about you. Am I being selfish?
  • I love you. I like you. No matter how many time I repeated, I can't convey my feeling...... I'm your prisoner.

Alarm voice
  • It's time~. Have a safe trip. Going out is fun, isn't it? Run Run Ru~n♪ (This is a sound Natsuki made, not a word)


ของโอโตยะ/Otoya
 

วันเสาร์ที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2556

[แปลเพลง] Utapri - NorthWind and SunShine

ชอบเพลงนี้มากเลยค่ะ เปิดเวลาเครียด ๆ แล้วจะอารมณ์ดีขึ้น

จริง ๆ นิทานลมเหนือกับพระอาทิตย์ต้องมีคนเดินทางด้วยอีกคน แต่พอแปลเพลงออกมาแล้วเหมือนพระอาทิตย์จีบลมเหนือจอมซึนยังไงไม่รู้สิ 555

Utapri - NorthWind and SunShine




Vocal: คามิว & เซซิล

Kanji & Romanji: http://ichigohaatsu.livejournal.com/29647.html
Thai Translation: talalan

(Ce) 北風と太陽 (Ca) 夢の為ならば (Ca/Ce) 形振りは構わない
(Ce) Kitakaze to taiyou (Ca) Yume no tame naraba (Ca/Ce) Narifuri wa kamawanai
(Ce) ลมเหนือกับพระอาทิตย์ (Ca) หากว่าเพื่อความฝันแล้วล่ะก็ (Ca/Ce) ใครจะมองยังไงก็ช่าง
(Ce) 俺は俺だけの (Ca) ワタシはワタシの (Ca/Ce) 願いがある
(Ca) Ore wa ore dake no (Ce) Watashi wa watashi no (Ca/Ce) Negai ga aru
(Ca) ฉันก็มีความปรารถนาของฉันคนเดียว (Ce) ผมก็มีความปรารถนาของผม

(Ce) この光でその傷の哀しみ照らし癒してあげよう
(Ce) Kono hikari de sono kizu no kanashimi terashi iyashite age you
(Ce) จะฉายแสงนี้ให้ส่องสว่างคลายความรวดร้าวจากบาดแผลนั้น
(Ca) この風でその偽善まで すべて吹き飛ばそうか
(Ca) Kono kaze de sono gizen made subete fukitoba sou ka
(Ca) จะเป่าลมนี้ไปจนความเสแสร้งปลิวหายไปจนหมดดีไหม

(Ce) 幾度もすれ違い (Ca) 歪に絡まる (Ce) 運命のクロス (Ca/Ce) ロード
(Ce) Ikutabi mo sure chigai (Ca) Ibitsu ni karamaru (Ce) Unmei no kurosu (Ca/Ce) Roodo
(Ce) บังเอิญประสบพบพาครั้งแล้วครั้งเล่า (Ca)ทางแยกแห่งโชคชะตา (Ce) ที่พัวพันและบิดเบือน
(Ca) お前じゃなくてもいいはずと (Ce) 知りながらに求め奪う
(Ca) Omae janakute mo ii hazu to (Ce) Shirinagara ni motome ubau
(Ca) ถึงไม่เป็นเธอก็คงไม่เป็นไรล่ะมั้ง (Ce) แต่ถึงจะรู้แก่ใจฉันก็ยังปรารถนาและไขว่คว้ามา
(Ca/Ce) 情熱”競”奏曲
(Ca/Ce) Jounetsu concheruto
(Ca/Ce) คอนแชร์โต้ที่เร่าร้อน

(Ce) 北風と太陽 (Ca) 夢の為ならば (Ca/Ce) 形振りは構わない
(Ce) Kitakaze to taiyou (Ca) Yume no tame naraba (Ca/Ce) Narifuri wa kamawanai
(Ce) ลมเหนือกับพระอาทิตย์ (Ca) หากว่าเพื่อความฝันแล้วล่ะก็ (Ca/Ce) ใครจะมองยังไงก็ช่าง
(Ca) 俺は俺だけの (Ce) ワタシはワタシの (Ca/Ce) 願いがあるから
(Ca) Ore wa ore dake no (Ce) Watashi wa watashi no (Ca/Ce) Negai ga aru kara
(Ca) ก็เพราะว่าฉันมีความปรารถนาของฉันคนเดียวเท่านั้น (Ce) ก็เพราะว่าผมมีความปรารถนาของผม
(Ce) 愛し愛されたいと願うのなら
(Ce) Aishi aisaretai to negau no nara
(Ce) หากว่าปรารถนาจะรักหรือถูกรักแล้วล่ะก็
(Ca) 喩えこの身 朽ちようとも 愛が為 惜しみはない
(Ca) Tatoe kono mi kuchi you to mo ai ga tame oshimi wa nai
(Ca) ต่อให้ร่างกายนี้เน่าเปื่อยผุพังไป เพื่อรักแล้วจงมอบทุกอย่าง
(Ce) 赦し合う事から はじまるはずだと I believe!
(Ce) Yurushi au koto kara hajimaru hazuda to I believe!
(Ce) ควรจะเริ่มต้นจากการอภัยให้กัน I believe!
(Ca) I believe in myself!
(Ca) I believe in myself!
(Ca) I believe in myself!

(Ca) この風で世界中へと愛の真実響かせようか
(Ca) Kono kaze de sekai juu e to ai no orokasa hibigase you ka
(Ca) ให้สายลมนี้พัดพาความจริง(ความเขลา)ของรักให้สะท้อนไปทั่วโลกดีไหม
(Ce) この光で長い夜へ 希望照らしに行こう
(Ce) Kono hikari de nagai yo e kibou terashi ni yukou
(Ce) ส่องประกายแห่งความหวังไปยังค่ำคืนที่ยาวนานด้วยแสงนี้เถอะ

(Ca) 言い訳を引き裂けば (Ce) 終わりなどはない (Ca) 彷徨える旅の (Ca/Ce) 途中
(Ca) Ii wake wo hikisakeba (Ce) Owari nado wa nai (Ca) Samayoeru tabi no (Ca/Ce) Tochuu
(Ca) หากว่าฉีกข้ออ้างทิ้งไป (Ce) มันก็ยังไม่จบลงหรอก (Ca) อยู่ระหว่างการเดินทาง (Ca/Ce) ร่อนเร่ไป
(Ce) でもアナタと分かち合たい (Ca) 解り合うべき余地などない
(Ce) Demo anata to wakachi aitai (Ca) Wakari au beki yochi nado nai
(Ce) แต่ผมอยากจะร่วมแบ่งปันกับคุณ (Ca) ไม่มีอะไรที่ควรจะเข้าใจกันหรอก
(Ca/Ce) 革命”協”奏曲
(Ca/Ce) Kakumei concheruto
(Ca/Ce) คอนแชร์โต้แห่งการปฏิวัติ

(Ca) 北風と太陽 (Ce) アナタがそうなら (Ca/Ce) 戦いは終わらない
(Ca) Kitakaze to taiyou (Ce) Anata ga sou nara (Ca/Ce) Tatakai wa owaranai
(Ce) ลมเหนือกับพระอาทิตย์ (Ce) ถ้าคุณจะทำตัวแบบนี้ล่ะก็ (Ca/Ce) ศึกนี้ก็ยังไม่จบ
(Ce) ワタシはワタシに (Ca) 俺は俺の為 (Ca/Ce) 嘘を吐けてはしない
(Ce) Watashi wa watashi ni (Ca) Ore wa ore no tame (Ca/Ce) Uso wo tsukete wa shinai
(Ce) ผมจะไม่โกหกตัวเอง (Ca) ฉันจะไม่โกหกเพื่อตัวฉันเอง
(Ca) 遠く誓った永遠の続き
(Ca) Tooku chikatta eien no tsudzuki
(Ca) ภาคต่อแห่งชั่วนิรันดร์ที่สัญญาไว้เมื่อแสนไกล
(Ce) 喩え誰を 裏切ろうと 愛が為 涙を飲もう
(Ce) Tatoe dare wo uragirou to ai ga tame nam wo nomou
(Ce) แม้ว่าจะถูกใครทรยศหักหลัง ก็จงกล้ำกลืนน้ำตาไว้
(Ca) 願い届ける事 それこそが愛と Promise you!
(Ca) Negai todokeru koto sore koso ga ai to Promise you!
(Ca) การที่ส่งความหวังของฉันไปนั่นแหละคือความรักที่ Promise you!
(Ce) Promise you for my love!
(Ce) Promise you for my love!
(Ce) Promise you for my love!

(Ca/Ce) 情熱”競”奏曲
(Ca/Ce) Jounetsu Concheruto
(Ca/Ce) คอนแชร์โต้ที่เร่าร้อน

(Ce) 北風と太陽 (Ca) 夢の為ならば (Ca/Ce) 形振りは構わない
(Ce) Kitakaze to taiyou (Ca) Yume no tame naraba (Ca/Ce) Narifuri wa kamawanai
(Ce) ลมเหนือกับพระอาทิตย์ (Ca) หากว่าเพื่อความฝันแล้วล่ะก็ (Ca/Ce) ใครจะมองยังไงก็ช่าง
(Ca) 俺は俺だけの (Ce) ワタシはワタシの (Ca/Ce) 未来があるから
(Ca) Ore wa ore dake no (Ce) Watashi wa watashi no (Ca/Ce) Mirai ga aru kara
(Ca) ก็เพราะว่าฉันมีอนาคตของฉันคนเดียวเท่านั้น (Ce) ก็เพราะว่าผมมีอนาคตของผม
(Ce) 愛し愛されたいと願うのなら
(Ce) Aishi aisaretai to negau no nara
(Ce) หากว่าปรารถนาจะรักหรือถูกรักแล้วล่ะก็
(Ca) 喩えこの身 朽ちようとも 愛が為 惜しみはない
(Ca) Tatoe kono mi kuchi you to mo ai ga tame oshimi wa nai
(Ca) ต่อให้ร่างกายนี้เน่าเปื่อยผุพังไป เพื่อรักแล้วจงมอบทุกอย่าง
(Ce) 赦し合う事から はじまるはずだと I believe!
(Ce) Yurushi au koto kara hajimaru hazuda to I believe!
(Ce) ควรจะเริ่มต้นจากการอภัยให้กัน I believe!
(Ca) I believe in myself!
(Ca) I believe in myself!
(Ca) I believe in myself!

วันศุกร์ที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2556

[Translation] Utapri Music 2: Episode 40







เซซิล: โทคิยะ รอด้วยครับ
โทคิ: อื๋อ? ไอจิมะซัง กำลังจะกลับเหมือนกันเหรอครับ บังเอิญจังที่มาเจอกันตรงนี้
เซซิล: ไม่ใช่บังเอิญ แต่เป็นเรื่องที่กำหนดไว้แล้วต่างหาก
โทคิ: พูดอะไรของคุณกันครับ ไม่เห็นจะเข้าใจเลย อย่างกับมาดักรอกันงั้นแหละ
เซซิล: Yes! รู้สึกว่าถนนเส้นนี้จะมีตำนานอยู่ล่ะครับ
เซ ซิล: ถ้าคนสองคนที่มีความสัมพันธ์อันดีต่อกันประสานมือกันแน่น ๆ ตอนเดินผ่านถนนเส้นนี้ตอนกลางคืนแล้วความปรารถนาจะกลายเป็นจริง... ...
เซซิล: แต่ดูเหมือนว่าจะห้ามปล่อยมือจนกว่าจะถึงบ้านนะครับ
เซซิล: เพราะฉะนั้นนะ โทคิยะ! กลับด้วยกันนะครับ
โทคิ: หา... ...!? เดี๋ยว อย่าเพิ่ง ทำไมผมถึงต้อง... ...
เซซิล: ทำไมล่ะ? โทคิยะไม่อยากให้ความปรารถนาเป็นจริงเหรอ?
เซซิล: แล้วเงื่อนไขก็ครบหมดแล้ว ยังไงเราก็ต้องเดินด้วยกันไปจนถึงหออยู่ดี เพราะฉะนั้น ฝากด้วยนะครับโทคิยะ!
โท คิ: อย่ามามองด้วยสายตาแบบนั้นจะได้มั้ยครับ แบบนี้ก็เหมือนผมเป็นคนผิดน่ะสิ! ... ... ให้ตายเถอะ ไปได้ยินเรื่องแบบนั้นมาจากใครกัน?
เซซิล: เร็นบอกมาครับ เห็นว่าอีกเดี๋ยวโทคิยะก็จะผ่านมาทางนี้แล้ว กลับด้วยกันก็ได้
เซซิล: เร็นบอกว่าจะยกสิทธิ์ในการทำให้ความปรารถนาเป็นจริงให้โทคิยะเลยนะ เป็นคนดีจริง ๆ!
โทคิ: อุ ฝีมือเร็นเองเรอะ... ... ไอจิมะซังเองก็เถอะ ขอร้องล่ะครับ ช่วยหัดสงสัยคนอื่นบ้างเถอะ ... ...



Cecil: Tokiya, please wait.
Tokiya: Hmm? Aijima-san, you’re going home too? What a coincidence to meet here.
Cecil: It’s not a coincidence. It’s inevitable.
Tokiya: What’re you talking about? I don’t understant. As if you’re ambushing me here.
Cecil: Yes! It seems this road has a legend.
Cecil: If 2 people with good relationship join each other’s hands tightly while walking pass this road in the night, their wishes will come true… …
Cecil: But you can’t let go until you reach home, it seems.
Cecil: So, Tokiya! Let’s go home together.
Tokiya: Hah… …!? Wait, please wait. Why do I have to… …
Cecil: Why? Tokiya doesn’t want your wish to come true?
Cecil: Moreover, we’ll be together until we reach the dorm anyway. All conditions are already met. So, please!
Tokiya: Don’t look at me like that. It’s as if I’m in the wrong here! … … Who on earth told you that story?
Cecil: Ren told me. He said Tokiya will pass here in a bit and we can go back together.
Cecil: Ren even said he will hand over the right to have wish granted to Tokiya. Ren is a good person!
Tokiya: Uu, so this is Ren’s deed… … Aijima-san also, I beg of you, please learn to distrust other people … …

วันพุธที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2556

[Translation] Utapri Music 2: Episode 22


มาสะ: ขอโทษด้วยนะที่รบกวนให้มาเป็นเพื่อน
โทคิ: ไม่เป็นไรครับ ผมเองก็สนุกมากที่ได้เห็นเครื่องดนตรีจากทั่วโลก
โทคิ: ถึงจะรู้ว่ามีงานแฟร์มาจัด... ...
โทคิ: แต่ถ้าให้ไปเองคนเดียวก็คงจะไม่ได้ไปซักที ต้องขอบคุณมากเลยที่ชวนออกมา
โทคิ: อาจจะเป็นเพราะฮิจิริคาว่าซังรสนิยมคล้ายกันก็เลยมีเรื่องให้คุยกันเต็มไปหมด สนุกมากเลยล่ะครับ
มาสะ: ค่อยยังชั่ว ใจตรงกันเลยนะ ! แต่ตอนที่อยู่ตรงมุมลองเครื่องดนตรีแล้วอยู่ ๆ ก็กลายเป็นการแสดงดนตรีแบบอลังการไปนั่นตกใจหมดเลย
มาสะ: นั่นน่ะเกินขอบเขตของการลองเครื่องดนตรีไปแล้วนะ เล่นไปเล่นเครื่องดนตรีตั้งไม่รู้กี่ชิ้นทีละอันละอันแบบนั้น แต่ไม่ว่าจะอันไหนก็เล่นได้ฝีมือระดับโปรทั้งนั้น
โทคิ: เผลอลืมตัวไปซะแล้ว... ... น่าอายจริง ๆ
โทคิ: พอรู้สึกตัวก็มีคนมามุงเต็มแล้ว... ... กลายเป็นว่าเล่นไปจนอังกอร์เลย
โทคิ: แต่เปียโนของฮิจิริคาว่าซังก็เยี่ยมไปเลยล่ะครับ ปรับเปลี่ยนการเล่นให้เหมาะกับเครื่องดนตรี เป็นท่วงทำนองที่เปลี่ยนแปลงได้อย่างไม่มีขอบเขต
โทคิ: เป็นผลจากการฝึกฝนสินะ ผมเองก็ต้องเอาอย่างบ้างแล้ว รู้สึกได้ถึงหัวใจของฮิจิริคาว่าซังเลยล่ะครับ
มาสะ: ถ้าอิจิโนเสะไม่ขัดข้องอะไร นาน ๆ ทีเราก็หาเวลามาทำอะไรแบบนี้กันเถอะ ถ้ามีโอกาสก็เตรียมชามากินกัน
โทคิ: เป็นความคิดที่ดีมากเลยครับ ผมขอเอาด้วยคน
โทคิ: (เอ... ...ความรู้สึกที่เข้ากันเป๊ะแบบนี้มันคืออะไรกัน ถ้าได้อยู่ห้องเดียวกับฮิจิริคาว่าซังจะรู้สึกดีแค่ไหนกันนะ จะต้องต่างกับเจ้าคนที่เล่นกีต้าร์กลางดึกแน่ ๆ)
มาสะ: (รู้สึกว่าจิตใจสงบอย่างประหลาด ที่เค้าเรียกว่าเข้ากันได้ดีคงจะเป็นแบบนี้ล่ะมั้ง คนละเรื่องกับไอ้คนที่ทากำแพงห้องเป็นสีแดงเลย)
มาสะ: … … … … … … … …
โทคิ: … … … … … … … …
โทคิ: ... ...อ๊ะ แย่แล้ว เผลอใจลอยคิดอะไรเพลินจนได้ กลับกันเลยมั้ยครับ


Masato: I’m sorry that you have to come with me.
Tokiya: It’s OK. It’s really interesting to see musical instruments from all over the world.
Tokiya: Eventhough I knew there’s a fair… …
Tokiya: but if I’m alone, it’s hard to motivate myself to go. Thank you very much for inviting me.
Tokiya: It may be because we have the same taste that we have a lot to talk. I’m having a good time.
Masato: That’s a relief. I also have the same thought! But when we’re at instrument-testing corner, I’m surprised that it turn into a grand performance.
Masato: Playing instrument after instrument, one by one like that, it can’t be call instrument-testing anymore. But no matter what instruement you played, it’s on the pro-level.
Tokiya: I ended up being in quite a daze. It’s really embarrassing… …
Tokiya: When I came to, it already turned into a crowd. … … Before I knew, it came to encore.
Tokiya: But Hijirikawa-san’s piano is really good. You united with the instrument and changed the way you play. It became an ever-changing tone.
Tokiya: It must be the result from practicing. I can feel you heart through it.
Masato: If it’s alright with you, we should find the time to do this periodically. I will prepace tea if I can.
Tokiya: That’s a wonderful idea. Please let me join you.
Tokiya: (What is this feeling of matching up perfectly?… … How good it is if I can share the room with Hijirikawa-san, I wonder? It must be different from the man that play guitar in the middle from the night.)
Masato: (My heart is strangely calm. This may be what they call getting along well, totally different from that guy that paint the bedroom’s wall red.)
Tokiya: … … … … … … … …
Masato: … … … … … … … …
Tokiya: … …Ah. No good, I unintentionally brood. Well, should we head home?

วันเสาร์ที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2556

[Translation] Utapri - เสียงปลุก 6 แบบของนาฬิกาปลุกโอโตยะ


เสียงปลุก 6 แบบของนาฬิกาปลุกโอโตยะจาก uta no prince sama



เสียงแรกดูขี้หลีจังเลยนะโต้ย 555

Good morning voice

  • อรุณสวัสดิ์~! จุ๊บ อ๊ะ ......ขอโทษ เมื่อกี้น่ารักมากเลยเผลอจูบไป ตาสว่างแล้วรึยังน้า?
  • นี่นี่ ตื่น ตื่น ชั้นเองก็อยากจะอยู่แบบนี้ต่ออีกนิดหรอกนะ แต่เดี๋ยวก็สายหรอก
  • อรุณสวัสดิ์ ~~~! ตื่นรึยัง!? อยากเจอเธอเร็ว ๆ ก็เลยตื่นซะเช้าเลยล่ะ เอาล่ะ วันนี้เราก็มาสนุกสนานกันเถอะ!
Sweet voice 
  • เธอเป็นคนสำคัญจนไม่รู้จะทำยังไงดีเลยล่ะ จากนี้ไปก็อยู่ด้วยกันแบบนี้ต่อไปได้มั้ย? 
  • ฉันอยากจะเป็นคนที่ทำให้เธอยิ้ม...อยากให้ยอมให้อยู่ข้าง ๆ จังเลย เพราะว่าฉันชอบเธอที่สุด
Alarm voice 
  • ได้เวลาแล้วนะ ไปดีมาดี! ฉันคอยเชียร์เธออยู่ตลอดเลยนะเพราะฉะนั้น สู้ーーเค้าーー!

English Version

Good morning voice
  • Good morning~! *Kiss Sound* Ah..Sorry. You're so cute just now so I ended up kissing you. Did you open your eyes yet?
  • Hey Hey! Wake up Wake up~. Although I want to stay like this for a while longer but you will be late.
  • Good morning~~~! Wake up!? I want to see you as fast as possible so I ended up getting up early. Well, Let's have fun today too.
Sweet voice
  • You're so important to the point I don't know what to do. Will you please continue to stay with me from now on?
  • I want to be the one who make you smile... I want you to let me stay by your side because I love you.
Alarm voice
  • It's time. Have a safe trip! I will always cheer you on so Fight--o--!
 

วันเสาร์ที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2556

[แปล] Shingeki no kyojin - เรียกพี่ชายพี่สาวสิจ๊ะ!


Shingeki no kyojin - เรียกพี่ชายพี่สาวสิจ๊ะ!

ทุกคน: ใครเป็นพระราชา!
*ลืม ๆ เรื่องที่ว่าโลกนั้นมันมีเกมพระราชารึเปล่าไปเถอะนะคะ ^o^

ไรเนอร์: เจ๋งเป้ง ชั้นเอง!
?: แหงะ ไรเนอร์เรอะ
?: อดเป็นอีกแล้ว

ไรเนอร์: คนที่อายุน้อยที่สุดในกลุ่มพวกเราทั้งหมด 4 คน
[ลูกศร: อายุ 12]
ไรเนอร์: พรุ่งนี้ทั้งวัน

ไรเนอร์: หึหึ...ที่จริงชั้นมีคำสั่งที่เลือกไว้แล้วล่ะ
โคนี่: คำสั่งแบบไหนเรอะ
ไรเนอร์: หึหึ...

ไรเนอร์: จะต้องเรียกพวกเราที่อายุมากกว่าว่า "พี่ชาย" ไงล่ะ
ทุกคน: หาาาาาาาาาาา


เอเรน: กฎมันไม่ใช่อย่างงี้นี่หว่า!! [ผิดไปหลาย!]
[ก๊าซซซซ]
ไรเนอร์: คำสั่งของพระราชาถือเป็นเด็ดขาด
ไรเนอร์: เริ่มจากเอเรนที่พูดจาโอหังก่อนเลย

เอเรน: อุ
เอเรน: โธ่เว้ย...
เอเรน: พ
ไรเนอร์: โอ๋?
มาโก: [น่าสงสาร]
เอเรน: พี่...

เอเรน: พี่ชาย...

อาร์มิน: ผิดคาดเลยนะเนี่ย นึกว่าเอเรนจะพูดไปจ้องหน้าไปแบบนี้ซะอีก
เอเรน(ในฉากหลัง): พี่ชาย
เอเรน: ชั้นไม่ได้ทำหน้าแบบนั้นตลอดปีตลอดชาตินะเฟ้ย

[พวกที่แก่กว่าจู่ ๆ ก็สับสนที่ปลื้มกับความเป็นพี่ชาย]
เอเรน: ก็ชั้นไม่มีพี่น้องผู้ชาย
เอเรน: แล้วก็อยากได้พี่น้องผู้ชายมาตั้งนานแล้วด้วย

เอเรน: ก็เลย แบบว่า
เอเรน: ไม่ได้รู้สึกแย่อะไร

ไรเนอร์: เอเรน! ต่อไปจะคิดว่าชั้นเป็นพี่ชายจริง ๆ ก็ได้นะ!!
เบล: คิดว่าผมเป็นพี่ชายด้วยก็ได้นะ
มาโก: ช่วยคิดว่าผมเป็นพี่ชายอีกคนนะ
แจน: [อะไรกันว้า]
โคนี่: [ขอชั้นเป็นพี่น้องด้วยคนดิ]
ไรเนอร์: โอเค ต่อไปอาร์มินลองพูดดูซิ!


ยูมิล: คริสต้า ท่าทางพวกเด็กผู้ชายจะเล่นเกมเรียกคนอายุมากกว่าเป็นพี่น้องกันนะ
คริสต้า: ?
คริสต้า: เหรอ

ยูมิล: เพราะงั้นนะ ไหนลองเรียกพี่สาวดูหน่อยซิคริสต้า
คริสต้า: เอ๊ะ ตอนนี้น่ะนะ!
ยูมิล: อ้าว? คริสต้าพูดจาเคารพผู้ใหญ่ไม่เป็นรึไง นึกว่าจะรู้จักมารยาท...
คริสต้า: รู้แล้วน่า! รู้แล้ว!

คริสต้า: ......พี่ยูมิล...

ยูมิล: ! คริส
ไรเนอร์: คริสต้า เรียกชั้นว่าพี่ด้วยสิ
ยูมิล: [หลบไปสิวะ ไอ้หมีควายนี่]


มิคาสะ: เอเรน เรียกชั้นว่าพี่สาวด้วยสิ
เอเรน: ไม่เอาหรอก เราอายุเท่ากันนี่
อาร์มิน: จะว่าไปแอนนี่กับซาช่าอายุมากกว่าพวกเราปีนึงนี่นะ

แอนนี่: ก็ใช่อ่ะนะ
ซาช่า: อื้อ
เอเรน: เอ๋ ไม่รู้เลยนะเนี่ย งั้นพวกเรา...
อาร์มิน: อื้อ ถ้าเอาตามคำสั่งของไรเนอร์ก็ต้องเป็น

เอเรน: พี่แอนนี่กับพี่ซาช่าน่ะสิ
อาร์มิน: พี่แอนนี่กับพี่ซาช่าสินะ

แอนนี่: ...... คราวหน้าชั้นสอนท่าเตะให้ก็ได้นะ
[ปลื้มจนสวมบทพี่สาวที่น่าเคารพ]
ซาช่า: ว่าแต่ข้าวเย็นวันนี้จะเป็นอะไรน้า
[ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น]
[หึงจนควันขึ้น]


แจน: จะให้เรียกนายว่า พี่ชาย มันก็แปลก ๆ น่ะนะ
มาโก: ถ้างั้นเรียกตามปกติก็ได้ ตอนนี้ก็ไม่มีใครอยู่ด้วย

แจน: ไม่ล่ะ ไม่เป็นไร
แจน: ขืนทำแบบนั้นนายก็จะผิดกฎไปด้วยน่ะสิ
[ยุ่งยากมากเรื่อง]

แจน: [ถ้าไม่ไปเล่นไอ้เกมพระราชานั่นซะก็ดีหรอก]

มาโก: ผมชอบที่แจนเป็นแบบนี้จังเลย
แจน: หา? อยู่ดี ๆ พูดอะไร แหยงน่า!!
มาโก: น่าน่า งั้นก็เรียก พี่ชาย มันซะตอนนี้เลยนะ
แจน: อุ ไหนเมื่อกี้บอกว่าไม่ต้องเรียกก็ได้ไง

วันจันทร์ที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2556

[Translation] Example from Drama CD that will come out with Utapri Music 2 Game

The game “Utapri Music 2” will come out on 5 Sep but they already updated info. about the extras from each shop.
HMV/ONLINE エルパカ will give away “TOP Secret!!! -Idol’s Secret-
Reiji&Otoya&Tokiya Side B” and this is the summary.
TOP Secret!!! -Idol’s Secret-
Reiji&Otoya&Tokiya Side B

Summary

Before the variety program’s recording, 3 people ended up at the same dressing room at TV station.

Reiji started talking about “a certain rumour” he heard concerning Otoya.

While getting excited by the topic of the rumor, in between the stream of conversation, they gradually talked about the certain unexpected side of each other…

"That’s right. Tokiya has an ear-fetish.

"What are you talking about? Please refrain from talking about baseless rumour."

"Oops, a surprising word came out~."

Girls are prohibited to enter!?
The dressing room of secret is starting!

เกม Utapri Music 2 จะออกวันที่ 5 ก.ย. แต่มีรายการของแถมออกมาแล้วค่ะ
ข้อมูลมาจากหน้านี้ http://www.utapri.com/game/music2/tokuten.php

แต่ละร้านจะให้ของแถมไม่เหมือนกัน อันนี้จะเป็นดราม่าซีดีจากร้าน HMV/ONLINE エルパカ นะคะ ส่วนทำไมถึงเลือกอันนี้มาแปล ก็นะ 555

TOP Secret!!! -Idol’s Secret-
Reiji&Otoya&Tokiya Side B

บทย่อ

คน 3 คนมาลงเอยในห้องแต่งตัวเดียวกันที่สถานีโทรทัศน์ก่อนการบันทึกเทปรายการวาไรตี้

แล้วเรจิก็เริ่มพูดเรื่อง “ข่าวลือ” เกี่ยวกับโอโตยะที่เขาได้ยินมา

ในระหว่างที่กำลังครื้นเครงกับหัวข้อข่าวลือ ในบทสนทนาที่พวกเขาค่อย ๆ เปลี่ยนไปคุยกันเกี่ยวกับด้านที่คิดไม่ถึงของแต่ละคนก็มี…

"ใช่แล้วล่ะ โทคิยะน่ะเป็นพวกคลั่งหู

"พูดอะไรของคุณกันครับ กรุณาอย่าพูดอะไรที่เป็นข่าวโคมลอยจะได้มั้ย"

"โอ๊ะโอ๋ มีคำที่คิดไม่ถึงหลุดออกมาด้วย"

ห้ามไม่ให้ผู้หญิงเข้า!?
ห้องแต่งตัวแห่งความลับเริ่มต้นขึ้นแล้ว!

วันเสาร์ที่ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2556

[Trans] Shingeki no Kyojin - June Bride [ErenxLevi]


Shingeki no Kyojin - June Bride [ErenxLevi]

EreLi Paper

Petra: Marriage is so dreamy~
Petra: Pure white veil will be lifted up and then the vow kiss.
Auruo: Petra… What nonsense are you saying?
Petra: Shut up, Auruo.
Eren: …Marriage, isn’t it? Women sure love this kind of stuff. I don’t quite understand though.
Eren: Lance coporal, I’m bringing the sheet for …
Eren: change.

Eren: Ah, sl…
Eren: He’s sleeping?
Eren: He’s sleeping…
Eren: Right, something that can be used to cover him.
Petra: (Pure white)
Petra: (veil will be lifted up)

Rivaille: Marriage…?
Irvin: What happened, Levi?


Shingeki no Kyojin - เจ้าสาวเดือนหก [ErenxLevi]
เอเรรีเปเปอร์

เพทรา: การแต่งงานนี่ยังไงก็ชวนฝันน้า
เพทรา: เปิดผ้าคลุมหน้าสีขาวบริสุทธิ์นะ แล้วก็จูบสาบาน
ออลโอ: เพทรา… เธอพูดเพ้อเจ้ออะไรของเธอ?
เพทรา: เงียบไปเลยออลโอ
เอเรน: …แต่งงาน แต่งงานเหรอ ผู้หญิงนี่ชอบเรื่องพวกนี้กันจริง ๆ เลยนะ ไม่ค่อยจะเข้าใจเลย
เอเรน: หัวหน้าหมู่ ผมเอาผ้ามาเปลี่ยน…
เอเรน: แล้วครับ

เอเรน: อ๊ะ หล…
เอเรน: หลับอยู่เหรอ
เอเรน: หลับอยู่…
เอเรน: จริงด้วย มีอะไรที่ใช้ห่มได้มั้ยนะ…
เพทรา: (เปิดผ้าคลุมหน้า)
เพทรา: (สีขาวบริสุทธิ์)

รีไวล์: แต่งงานเรอะ…
เออร์วิน: เป็นอะไรไปรีไวล์?

วันเสาร์ที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2556

[ซับ] UtaPri Drama CD สมมติว่ามิคาเสะ ไอเป็นเลขา

Download
 
ไอไอน่าร้าก ฟัง ๆ ไปก็นึกภาพไอไอทำหน้ายิ้มเย็นปล่อยรังสี S ใส่
อยากได้เลขาแบบนี้บ้างจัง ออฟฟิเชียลทำมาให้จิ้นง่ายซะด้วย ดราม่าชุดนี้ของบางคนจะมีบอกชัด ๆ เลยว่าพูดกับแฟนสาว แต่ของไอไอไม่มีค่ะ เปิดให้จิ้นได้ตามอัธยาศัยและสายพลัง 5555
 

วันพฤหัสบดีที่ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2556

[ซับ/แปล] UtaPri Drama CD สมมติว่าคุรุสึ โชเป็นคุณครู

ว่าจะนั่งแปลแป๊บเดียวแล้วไปนอน ดันติดอยู่ประโยคนึงเลยยาวเลย
track นี้มาจากซีดีที่แถมมากับเกมภาค All Star ธีมคือสมมติให้เจ้าชายแต่ละคนทำอาชีพอื่นที่ไม่ใช่ไอด้อล อย่างริงโกะเซ็นเซเป็นตากล้อง ไอไอเป็นเลขาท่านประธาน เซซิลเป็นหมอดูอะไรเทือกนี้ ของไอไอนี่ฟังแล้วก๊าวค่ะ แต่แปลค้างมานานละไม่เสร็จซะที ขอลัดคิวเป็นอันนี้ก่อนละกัน

もしも来栖翔が教師だったら
สมมติว่าคุรุสึ โชเป็นคุณครู

CD: うたの☆プリンスさまっ♪ All Star Super Super Shining Smile BOX 初回限定版特典 ドラマCD「もしもの☆プリンスさまっ♪ 職業編」 Track 12 もしも来栖翔が教師だったら
English Translation: http://a-mune-shia.tumblr.com/post/52468843720/translation-for-this-sorry-i-couldnt-understand

เดี๋ยวเหอะ อย่ามาเรียกว่าครูเตี้ยนะ! ไม่ได้เตี้ยเฟ้ย!  ปัดโธ่ พูดไปไม่รู้กี่รอบแล้ว แล้วชั้นก็ไม่ได้เตี้ยซะหน่อย หลัง ๆ มานี่พวกนั้นมันสูงเกินไปตะหาก
อ๊ะ ขอโทษที่มาสายนะ อะไรนะ เธอก็เพิ่งมาเหมือนกันเหรอ
งั้น มีเรื่องอะไรรึเปล่า ช่วงนี้เธอดูซึม ๆ ไปนะ เวลาอยู่ในนห้องเรียนก็เหม่อตลอดเลย
“รู้ด้วยเหรอ?” เรอะ ของมันแน่อยู่แล้ว ก็ชั้นเป็นครูของเธอนี่ อีกอย่างแทนที่จะกลุ้มอยู่คนเดียว เล่าให้คนอื่นฟังจะแก้ปัญหาได้เร็วกว่านะ เพราะงั้นไม่ลองเล่าให้ชั้นฟังดูหน่อยล่ะ
หือ เรื่องที่กลุ้มอยู่คือเรื่องเรียนงั้นเหรอ อื้ม ถ้าอย่างงั้น...
มันเป็นเรื่องที่ต้องกลุ้มขนาดนั้นเลยเหรอ ขนาดชั้นเรียนได้เกรดแย่ ๆ ยังมาเป็นครูได้เลย แค่ตั้งใจเรียนในห้องก็พอแล้วล่ะ ไม่ต้องกลุ้มหรอก
ว่าแต่เกรดเธอแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ หรือว่ายังมีเรื่องกลุ้มเรื่องอื่นอีก
เอ๊ะ มีรอยปากกาแดงที่คอชั้นเหรอ เอาจริงดิ! หือ มองไม่เห็น นี่ มีกระจกรึเปล่า โอ๊ะ ขอบใจนะ เอ ไหนไหน เฮ้ย มีจริง ๆ ด้วย
อ้อ นึกออกแล้ว ก่อนจะมานี่ชั้นไปเจอพวกที่เล่นกันอยู่ตรงระเบียง สงสัยจะติดมาตอนนั้นแหละ
แต่ว่านะ เธออุตส่าห์มาปรึกษาชั้นทั้งที แต่ชั้นกลับดูไม่ได้เอาซะเลย
นี่ อย่าหัวเราะกันสิ! ดูสดชื่นขึ้นแล้วนี่ แล้วเป็นไง ชั้นช่วยแก้ปัญหาหลัก ๆ ให้เธอได้รึเปล่า เฮ้อ ยังมีปัญหาอย่างอื่นอยู่อีกใช่มั้ยล่ะ แต่ถ้ามันพูดลำบากก็ไม่ต้องฝืนหรอก
เอาล่ะ ชั้นจะซัดเรื่องกลุ้มของเธอให้หายไปเอง
เรื่องจบการศึกษาน่ะเหรอ ชั้นเองก็เหงาเหมือนกันนะ ถ้าได้อยู่กับพวกเธอไปเรื่อย ๆ ก็คงจะดี แต่การจบการศึกษาเป็นเครื่องหมายว่าพวกเธอเติบโตขึ้นแล้ว ชั้นรู้ว่าควรจะยืนส่งพวกเธอด้วยรอยยิ้ม ดังนั้นชั้นจะซัดความเหงานี่ให้ปลิวไปซะ เธอเป็นลูกศิษย์ที่สำคัญของชั้น ถึงจะเรียนจบไปแล้วเรื่องนี้ก็ไม่เปลี่ยนแปลง เพราะฉะนั้นก็มาพึ่งพากันได้เสมอนะ
อุ ไม่ได้ร้อง!!! ยะ อย่ามาแหย่ผู้ใหญ่เล่นนะ บ้าจริง ชั้นตัดสินใจไว้แล้วว่าจะเก็บน้ำตาเอาไว้จนถึงวันที่พวกเธอจบการศึกษา! แต่ชั้นก็ดีใจที่เห็นเธอดูสดชื่นขึ้นนะ เวลาที่ไม่ได้เห็นรอยยิ้มของเธอชั้นเองก็พลอยเศร้าไปด้วย
เอาล่ะ! จัดการเรื่องกลุ้มได้แล้วก็กลับไปกินราเม็งกันดีกว่า วันนี้ชั้นจะเลี้ยงราเม็ง”สุด”อร่อยของโปรดของคุณครูคุรุสึให้เป็นพิเศษเลย เธอชอบอะชิตะบะ(ชื่อผัก)มั้ย เอาวางโปะไว้ข้างบนอย่างงี้นะ โอ๊ะ ตอบได้ดี งั้นไปกันเลย!
--o-- 
โชจังแมนตลอด แต่ขาดความโรแมนติกไปหน่อยนะ ของคนอื่นเค้ามีจีบ ๆ จูบ ๆ กัน ของโชจังงี้ใสเชียว 555

ลองเอาดราม่าโชจังมาทำซับดู
หา tutorial ใหม่ ๆ ไม่ค่อยเจอเลย ออกมามัวเชียว แต่ก็สนุกดี ^o^

Download
 

วันจันทร์ที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2556

[แปล] K Guide Book Novel vol. 4 Renewal Procedure

K Guide Book, vol. 4 Renewal Procedure by Takahashi Yashichirou
Renewal procedure by Takahashi Yashichirou
ระเบียบการต่ออายุ โดย ทาคาฮาชิ ยาชิจิโร 

English Translation: http://chilly-territory.tumblr.com/post/51579495057/k-guide-book-vol-4-renewal-procedure-by-takahashi

สำนัก งานของผู้บังคับการแห่งเซ็ปเตอร์ 4 ที่คุซานางิ อิซึโมะถูกนำทางไปนั้นยังคงเป็นสถานที่ที่แปลกประหลาดเหมือนเคย ครึ่งหนึ่งดูเหมือนออฟฟิศแบบตะวันตกสมกับเป็นสำนักงานของเจ้าหน้าที่ตำรวจ ส่วนอีกครึ่งกลับเป็นห้องชงชาแบบญี่ปุ่นที่แยกจากอีกส่วนด้วยบังตาไม้ไผ่สี เขียว

“ยอดเยี่ยม เอกสารไม่มีจุดที่ต้องแก้ไขเลย ชั้นขอรับรองการต่ออายุราชอาณาเขตของปีนี้”

ราชา สีฟ้า “มุนาคาตะ เรชิ” ผู้นั่งอยู่ด้านหลังโต๊ะผู้บังคับการในสำนักงานประหลาดตรวจสอบเอกสารแล้วจึง ผงกศีรษะ ถึงแม้ว่าบรรยากาศในห้องจะดูภูมิฐานเป็นทางการตามแบบของราชา แต่ในความเป็นจริงบรรยากาศกลับชวนให้อึดอัดมากขึ้นเรื่อย ๆ

“ถ้าหากแคลนส์แมนสีแดงทุกคนเป็นคนมีเหตุมีผลเหมือนเธอก็คงจะดี”
“ทาง นี้ต่างหากที่ควรจะต้องขอบคุณที่ราชาสีฟ้าผู้มีงานรัดตัวสละเวลามาตรวจ สอบเอกสารให้ด้วยตัวเอง” คุซานางิที่รักษาระยะห่างจากชายอีกคนตอบอย่างไม่แยแสขัดกับบรรยากาศหนักอึ้ง ในห้อง “แต่ที่จริงแค่ให้พนักงานต้อนรับประทับตราให้ก็พอแล้วล่ะ”

“ก็ เพราะนี่ไม่ใช่เรื่องที่จะจัดการแบบขอไปทีได้” มุนาคาตะยิ้มออกมา ทำให้อากาศในห้องหายใจได้สะดวกขึ้นเล็กน้อย แต่สีหน้าของมุนาคาตะก็มีวาระซ่อนเร้นอยู่มากเกินกว่าจะดูผ่อนคลายได้อย่าง แท้จริง แม้แต่เสียงที่นุ่มนวลก็มีความยุ่งยากใจที่ชวนให้คุซานางินึกถึงการสอบปากคำ แฝงอยู่ “มันเป็นข้อตกลงสำคัญระหว่างราชาตามข้อกำหนดที่ 120 ชั้นมั่นใจว่าเธอเองก็เข้าใจถึงความสำคัญของมันอยู่แล้ว เพราะฉะนั้นช่วยเลิกแดกดันเรื่องนี้ทีเถอะนะ”

ราชาทั้งเจ็ด ที่หลักศิลามอบพลังให้แต่ละคนต่างก็ได้รับสิทธิ์ให้ปกครอง อาณาเขตที่เฉพาะเจาะจง เรียกว่าราชอาณาเขต ในกรณีของราชาสีแดง ราชอาณาเขตของเขาคือบาร์ HOMRA ส่วนราชาสีฟ้าก็มีตึกกรมกฎหมายสำมะโนภาคพื้นโตเกียวสาขาที่ 4 ระเบียบกำหนดไว้ว่าราชาจะต้องต่ออายุสิทธิ์การครอบครองราชอาณาเขตทุกปีปีละ ครั้ง

สาเหตุที่คุซานางิอุตส่าห์ลากขาตรงมายังพื้นที่ของเซ็ป เตอร์ 4 ที่เรียกได้ว่าเป็นศัตรูของแคลนสีแดงด้วยความตั้งใจของตัวเองก็เพราะการต่อ อายุตามระเบียบการจะต้องทำที่สาขา 4 ของกรมกฎหมายสำมะโนภาคพื้นโตเกียวนี้

“มิ ได้ ในฐานะที่เป็นแคลนส์แมน ผมถือว่าเป็นหน้าที่ที่จะต้องเคารพและถ่ายทอดความคิดเห็นและความต้องการของ ราชาของผมอย่างเต็มกำลังความสามารถ”

ปกติแล้วแค่การเสแสร้ง เป็นสุภาพเจือการถากถางประชดประชันของคุซานางิก็เพียง พอจะทำให้ฝ่ายตรงข้ามพูดไม่ออกได้แล้ว แต่มุนาคาตะกลับยังนิ่งเฉย

“หมายความว่าเขาไม่เคยคิดจะมาด้วยตัวเอง ถึงได้ส่งแต่ตัวแทนมาทุกครั้ง อย่างงั้นสินะ”

นายเองก็เหอะ รู้อยู่แก่ใจแล้วยังมาถาม คุซานางิคิดด้วยความสับสน แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยักไหล่ “ช่วยไม่ได้จริง ๆ ที่ราชาสีแดงของเรานอนหลับระหว่างเวลาทำการของฝ่ายต้อนรับของคุณ”

มุนาคาตะหัวเราะเบา ๆ ส่วนหนึ่งเพราะคิดไม่ถึง “เข้าใจล่ะ เป็นข้ออ้างที่ยอมรับได้อย่างสมบูรณ์แบบจริง ๆ”

คุ ซานางิไม่คิดจะร่วมคุยเรื่องจิปาถะซึ่งมีแต่จะทำให้ตัวเองเพลียเอาทีหลัง เขาจึงพยายามหาจังหวะจากไปให้เร็วที่สุด “ถ้าไม่มีธุระอะไรแล้วล่ะก็”

“จะว่าไปแล้ว” มุนาคาตะพูดขึ้นเหมือนจะกันไม่ให้คุซานางิจากไป
“ถ้า ไม่เป็นการรบกวน ช่วยชี้แจงหน่อยได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนและหลังเหตุการณ์เมื่อวันก่อนที่ พวกนายจัดการกับองค์กรศัตรูกับคนในนั้น ทางนี้เองถ้ามีโอกาสก็อยากจะให้ช่วยประหยัดเวลากับแรงงานที่จะต้องรวบรวม หลักฐานน่ะนะ”

“อา เรื่องนั้น คือว่า หลังจากคุยกับคนของเราแล้ว...” คุซานางิโดนลากไปตามบทสนทนา แต่เขาไม่สามารถจะบอกความจริงที่เกิดขึ้นกับมุนาคาตะได้อยู่แล้ว ดังนั้น… “เรื่องนั้นยังอยู่ในระหว่างการตรวจสอบ ผมจะแจ้งให้ทราบอีกครั้งเร็ว ๆ นี้แหละ” เมื่อเลี่ยงคำถามได้แล้วคุซานางิก็หันหลังด้วยความตั้งใจว่าคราวนี้จะกลับ แล้วแน่ ๆ “ถ้างั้นผมขอตัว”

เออ จะว่าไป” มุนาคาตะหยุดเขาไว้อีกครั้ง “เมื่อวานสัตว์ที่มีพลังพิเศษตัวหนึ่งที่เราดูแลอยู่ตีกับแมวที่เดิน เตร่อยู่ในเขตรับผิดชอบของเรา”
“หา...?”

คุซานางิ รู้สึกได้ในทันทีว่าหัวข้อสนทนาเปลี่ยนไปอย่างมั่วซั่ว เขาลองคาดเดาแรงจูงใจของมุนาคาตะจากทิศทางที่การสนทนานี้มุ่งไป และทันใดนั้นเขาก็เข้าใจ มุนาคาตะไม่ได้สนใจเลยว่าพวกเขาจะคุยกันเรื่องอะไร เขาเพียงต้องการจะซื้อเวลา
“...เอ่อ เพิ่งนึกได้ว่ามีธุระด่วนต้องรีบไปจัดการ!” คุซานางิรีบพูดเสียงดัง เพราะถ้าชักช้าก็เสี่ยงต่อการถูกดึงเข้าไปมีเอี่ยวกับอะไรที่ไม่น่าพิศมัย ณ จุดนี้เขาไม่สนใจจะรักษามารยาทอีกต่อไปแล้ว

และก็เป็นไปตาม ความคาดหมาย มุนาคาตะเองก็เริ่มร้อนรน ถึงแม้ว่าท่าที่เขาประสานมือเข้าด้วยกันบนโต๊ะจะไม่เปลี่ยนแปลง ส่วนคิ้วกลับขมวดเล็กน้อยจนแทบสังเกตไม่ได้ บ่งบอกถึงความอึดอัดใจ เขารู้สึกได้ว่าถูกคุซานางิจับทางได้จึงตัดสินใจพูดตรง ๆ อย่างไม่สนใจจะรักษาหน้าตาด้วยอีกคน “ถ้าเธอกลับไปตอนนี้ เป็นไปได้อย่างมากว่าชั้นจะโดนยัดเยียดให้รับผิดชอบส่วนของสองคน”

ก่อน การพบกันนี้ มุนาคาตะเจอรองผู้บังคับการของเขามุ่งหน้าไปที่ห้องครัวของสำนักงานอย่างกระ ตือรือล้น คาดว่าเธอคงตั้งใจจะแสดงความเอื้อเฟื้อของเซ็ปเตอร์ 4 กับแขกของมุนาคาตะ เขามั่นใจว่าอีกไม่กี่อึดใจเธอจะมาถึงที่นี่พร้อมกับเอาเจ้าสิ่งนั้นที่เป็นขนมแกล้มน้ำชาแค่ชื่อกองใหญ่มาด้วย

“ฮ่าฮ่าฮ่า คือบังเอิญวันนี้อิ่มแล้ว ไม่สิ แบบว่า น่าเสียดายจริง ๆ ~”
คุ ซานางิขยับไปข้างหลังโดยไม่ฝืนกลั้นหัวเราะ เขาค่อย ๆ เคลื่อนที่ช้า ๆ แต่มั่นคงไปยังประตู และในจังหวะที่เขาไปถึง... “ขอให้โชคดีในการศึก ราชาสีฟ้า!” คุซานางิทิ้งท้ายและไถลตัวจากไป

คุซานางิกำลัง มุ่งหน้ากลับไปตามทางเดินด้วยฝีเท้าว่องไว และที่ระเบียงทางเดินหนึ่งเขาก็พบกับอาวาชิมะ เซริรองผู้บังคับการของเซ็ปเตอร์ 4 กำลังถือถาดที่ตรงตามความคาดหมายของเขา พูดให้ชัดก็คือ มีสิ่งนั้นกองเป็นภูเขาอยู่จนแทบจะฝังถ้วยชาหรือแม้แต่ไอร้อนจนมิด คุซานางิยกมือขึ้นอย่างไม่มีพิธีรีตอง “เซริจัง ขอโทษนะ พอดีวันนี้ชั้นกำลังรีบ...”
 “แหม เหรอคะ” เธอตอบกลับมาอย่างเรียบเรื่อยพอกันในขณะที่พวกเขาเดินสวนกัน
ใน ตอนนี้คุซานางิรู้สึกได้อย่างชัดเจนถึงความรู้สึกของการหนีออกมาจากถ้ำ เสือได้อย่างหวุดหวิด ธุระของเขาเสร็จแล้วและไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นหลังจากที่เขาออกมาจากห้องผู้ บังคับการก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเขา เพียงแต่ว่า... นะโมตัสสะ  แม้ว่าจะขัดกับความคิดเห็นและความต้องการของราชา แต่คุซานางิก็รู้สึกว่าอยากจะสวดมนตร์ซักบทสองบท
--o--

มุนาเป็นที่รักของทีมงานจริง ๆ โดนตะหลอด 55555
แอบชอบให้มุนาคาตะกับคุซานางิปะทะคารมกันอยู่นะคะ ในดราม่าซีดีงี้ซัดกันมันหยดติ๋ง ปากร้ายทั้งคู่เลย
ส่วนอาวุธร้ายแรงที่สุดในเรื่องขอยกให้กับอาวุธสุดยอดของเซริจัง ปราบได้แม้แต่ราชา
ปอลิง บางประโยคจะไม่ได้มาจากภาษาอังกฤษนะคะ บางทีนึกคำไม่ออกเลยไปเปิดแบบยุ่นเอา เลยจะต่างกันนิดหน่อย

วันอาทิตย์ที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2556

[แปล] K Guide Book Novel vol. 3 Kingdom

K Guide Book, vol. 3 Kingdom by Raikaku Rei
Kingdom by Raikaku Rei
อาณาจักร โดย ไรคาคุ เร

English Translation: http://chilly-territory.tumblr.com/post/51789092599/k-guide-book-vol-3-kingdom-by-raikaku-rei

หลัง จากซุโอกลายเป็นราชาก็มีอยู่ช่วงเวลาหนึ่งที่คุซานางิไม่สามารถจะสลัดความ รู้สึกว่าตัวเองยืนอยู่ท่ามกลางพายุออกไปได้ ตั้งแต่วินาทีที่ดาบยักษ์ปรากฏขึ้นเหนือหัวของซุโอ วินาทีที่เขาจับมือเพื่อนที่ห่อหุ้มด้วยเปลวไฟ โลกทั้งโลกของเขาก็เปลี่ยนไป

คุ ซานางิรู้ดีว่าตัวเองได้แหย่ขาข้างนึงเข้าไปในโลกมืดเรียบร้อยแล้ว แต่เขาก็ไม่เคยนึกฝันเลยว่าที่สุดแล้วตัวเองจะย่างเท้าเข้าไปสู่โลกเหนือ ธรรมชาติที่ผู้คนมีพลังเหนือล้ำกว่าความสามารถของมนุษย์ไปไกลโข พวกเขาทั้งสามคนถูกดึงเข้าไปอยู่ในสถานการณ์ที่แสนจะแปลกประหลาดครั้งแล้ว ครั้งเล่าในขณะที่ถูกโลกที่ไม่รู้จักนี้หยอกล้อ ราวกับว่าต้องการจะกลืนกินพวกเขาเข้าไป ยิ่งกว่านั้นยังตกเป็นเครื่องเล่นของถ่านคุไฟสีแดงที่ถือกำเนิดจากภายในตัว พวกเขาทั้งสามคน
ไฟที่คุซานางิได้รับมาจากซุโอนั้นเกินกำลังที่เขาจะ ควบคุมได้ เขาจึงต้องใช้เวลาช่วงหนึ่งไปในการเรียนรู้วิธีการใช้ความสามารถของตัวเอง แต่ถึงกระนั้น ไฟของคุซานางิก็เทียบไม่ได้เลยกับพลังอันยิ่งใหญ่ของซุโอ มันคือไฟประลัยกัลป์ที่จะเผาทุกอย่างที่ขวางหน้าจนราบเป็นหน้ากลอง ซุโอเก็บตัวอยู่ในบาร์ HOMRA และพยายามอย่างหนักที่จะกดมันเอาไว้ ในร่างของเขามีลาวาที่ร้อนแรงเดือดพล่านอยู่ และแม้แต่คุซานางิเองก็ยังมีเวลาที่ถูกกดดันเมื่ออยู่ต่อหน้าออร่าที่รุนแรง ที่ซุโอปล่อยออกมาราวกับเป็นเทพมาร

กริ๊ง เสียงกริ่งที่ประตูดังขึ้น คนในร้านสองคนหันมาทางคุซานางิที่เพิ่งกลับมา

“กลับมาแล้วเหรอ คุซานางิซัง!” โทสึกะยิ้มให้คุซานางิ ส่วนซุโอทักทายง่าย ๆ ด้วย “ไง” พร้อมกับสูบบุหรี่ไปด้วย

คุซานางิผ่อนคลายแล้วยิ้มตอบ “พวกนายทำอะไรกันอยู่”

ซุ โอนั่งขี้เกียจอยู่บนสตูลในขณะที่โทสึกะยืนอยู่ข้างหลังพร้อมกรรไกรในมือ ถึงคุซานางิจะถามว่าพวกเขากำลังทำอะไรอยู่ แต่คำตอบที่เป็นไปได้ก็ค่อนข้างจะชัดเจนอยู่แล้วว่าในที่สุดซุโอก็คิดจะ จัดการตัวเองให้เรียบร้อยขึ้นอีกนิด ตั้งแต่ซุโอกลายเป็นราชาเขาก็ไม่มีเวลาพอจะมาดูแลภาพลักษณ์ของตัวเอง ด้วยเหตุนี้ผมจึงยาวขึ้นและก็เห็นอยู่แล้วว่าโทสึกะกำลังตัดมันอยู่ เรื่องนี้หมายความว่าซุโอเองก็กำลังจะควบคุมพลังของตัวเองได้แล้ว หนวดเคราที่ยาวเพราะไม่ได้โกนหายไปจากใบหน้าของซุโออย่างหมดจดดูสดชื่น เกลี้ยงเกลา

 “กำลังตัดผมให้คิงอยู่น่ะ ฝีมือชั้นใช้ได้เลยใช่มั้ย”
“นายนี่มีพรสวรรค์ในเรื่องไม่เป็นเรื่องอีกแล้วนะ หือ... ตรงที่ยาว ๆ ลงมาปรกหน้า 2 เส้นนี่อะไร”
“ขอบคุณที่ถาม!” โทสึกะยืดอกอย่างภาคภูมิใจ “มันคือหนวด!”
“หา?”
“ก็ ไม่รู้ว่าเพราะอะไรแต่พวกเรามีศัตรูเยอะใช่มั้ยล่ะ แถมตอนนี้เรายังอยู่ในสถานการณ์ที่จับต้นชนปลายไม่ถูกอีก เพราะฉะนั้นหนวดนี่จะช่วยตรวจจับตัวตนของศัตรู เป็นการช่วยให้คิงป้องกันตัวได้ดีขึ้น! ไม่ใช่แค่นั้นนะ! หนวดนี่ยังมาพร้อมกับโทรจิต! …โอ๊ย!” โทสึกะพูดไม่หยุดเหมือนโฆษณาบางประเภทในทีวีจนโดนซุโอเขกหัวจากข้างหลัง เพื่อจะหยุดการพูดพล่ามของเขา ภาพที่คุซานางิเห็นนี้ยืนยันการคาดเดาที่ว่าซุโอกลับมาเป็นตัวเขาคนเดิมจริง ๆ

คุซานางิยิ้มออกมาและเดินเข้าไปหาพวกเขาทั้งสองคน

ถึง แม้โทสึกะจะเป็นแคลนแมน [ต้นฉบับญี่ปุ่นใช้คำว่า Clansman ทับศัพท์เลยใช้ตามค่ะ] ของซุโอและผ่านพิธีการมาในเวลาเดียวกับคุซานางิ แต่เขากลับไม่ได้รับพลังอะไรมากมาย และเหมือนกับจะเป็นการแลกเปลี่ยนกับเรื่องนั้น โทสึกะจึงไม่เคยพบปัญหาในการควบคุมพลังเลยแม้แต่ครั้งเดียว และไม่ใช่แค่นั้น ไฟของเขาที่มีต้นกำเนิดมาจากซุโอสามารถประสานเข้ากับไฟของซุโอได้อย่าง สมบูรณ์แบบ มันสามารถจะทำให้ไฟที่บ้าคลั่งของซุโอสงบลงได้ กับไฟของคุซานางิที่เรียกได้ว่าเป็นไฟพี่น้องกันก็มีผลเช่นเดียวกัน

ตลอด เวลาที่ผ่านมา โทสึกะคอยอยู่ข้าง ๆ พวกเขาและทำให้พลังของซุโอสงบลงในเวลาที่ชายผมแดงกำลังจะพ่ายแพ้ให้กับเปลว ไฟของตัวเองพร้อมกับลากคุซานางิให้ล่มจมไปด้วยกัน

“โทสึกะ ผมนายก็ยาวมากแล้วนะ”

ผมของโทสึกะที่ยาวถึงไหล่ถูกผูกเป็นหางม้าลวก ๆ เขาเองก็เหมือนกับซุโอตรงที่ไม่มีเวลาพอจะมาดูแลตัวเอง

โท สึกะหัวเราะเรื่อยเปื่อยและเอายางที่มัดผมไว้ออก “ฮื่อ ก็คิดว่าพอตัดให้คิงเสร็จแล้วจะตัดของตัวเองอยู่เหมือนกัน” ไม่พูดเปล่า เขาเสือกกรรไกรเข้าไปในผมตัวเอง

“ตัดผมให้ตัวเองมันยากอยู่นะ ให้ชั้นทำให้เอามั้ยล่ะ” คุซานางิหยุดโทสึกะไว้ เป็นผลให้ชายหนุ่มที่อายุน้อยกว่ามองขึ้นมาอย่างหวาด ๆ

“…คุซานางิซังคงไม่ตัดหนวดให้ชั้นหรอกใช่มั้ย”
“นี่นาย...ไม่เคยมีใครสอนรึไงว่าถ้าไม่ชอบอะไรก็อย่าไปทำอย่างงั้นกับคนอื่น”
“แหม ที่จริงแล้วก็อยากให้ตัวเองมีพลังพอคู่ควรกับหนวดอยู่เหมือนกัน”
พอ ได้ยินคำพูดไร้สาระที่โทสึกะพูดออกมาหน้าตาเฉย คุซานางิก็อดไม่ได้ที่จะเขกหัวกลวง ๆ นั่น จากนั้นจึงหยิบกรรไกรขึ้นมาแล้วจับให้ชายหนุ่มที่อายุน้อยกว่านั่งลงบน เก้าอี้ จากนั้นจึงเริ่มตัดผมสีอ่อน

“เออ จะว่าไปแล้ว มิโคโตะ ยังจำพวกพิลึกที่ใส่หน้ากากกระต่ายที่เคยมานี่ได้รึเปล่า พวกที่พูดอะไรเกี่ยวกับระเบียบกับข้อตกลงที่มาพร้อมกับการเป็นคิงน่ะ”
“เออ”
“คือ พวกนั้นอยากให้นายเลือกราชอาณาเขต [น่าจะคุ้นกับคำว่า Kingly domain กันมากกว่ามั้ง] แล้วชั้นก็เบื่อจะวุ่นวายด้วยแล้ว เลยส่งเอกสารไปแล้วว่านายเลือกบาร์นี่เป็นราชอาณาเขต”
“อะไรคือราชอาณาเขตเหรอ” โทสึกะบิดคอมามองคุซานางิที่ยังอยู่ในขั้นตอนของการตัดผม

คุ ซานางิจับหัวโทสึกะหมุนกลับไปยังตำแหน่งเดิมและตอบคำถาม “ตามที่ได้ยินมา มันคืออะไรที่เหมือนกับเขตแดนที่ราชาเป็นเจ้าของ แม้แต่ราชาด้วยกันเองก็ผ่านเข้ามาไม่ได้ถ้าไม่ได้รับอนุญาตอย่างถูกต้อง”
“หืออ... แต่คิงไม่มีอะไรที่คนทั่วไปเค้าพูดว่า ‘นี่เป็นสมบัติของชั้น’ ได้นี่นา”
“ก็ ใช่น่ะสิ แถมจะไปใช้ห้องเช่าเป็นราชอาณาเขตก็ไม่ได้อีก คนให้เช่าได้ตกใจตายกันพอดี โชคยังดีที่มีร้านนี่อยู่” คุซานางิเหลือบมองซุโอ
“เพราะฉะนั้นนายไปจัดของบนชั้นสองแล้วมาอยู่ที่บาร์นี้ซะ”
“...แน่ใจเหรอ”
“แน่ ใจสิ ตั้งแต่ลุงชั้นเสียชั้นสองก็ไม่ได้ใช้อะไรอยู่แล้ว” คุซานางิพูดและยิ้มให้ซุโอ จากนั้นจึงเคลื่อนสายตากลับมาที่หัวของโทสึกะและขยับกรรไกร แต่ละครั้งที่หุบกรรไกร ผมเส้นใหม่ก็ร่วงลงที่พื้น
แม้จะรู้ว่าคุซานา งิกำลังตัดผมของเขาอยู่ โทสึกะก็ยังบิดคอไปมาเพื่อสำรวจสภาพภายในบาร์ “งั้นเหรอ ...ที่นี่จะกลายเป็นอาณาจักรของคิง” โทสึกะพูดในขณะที่อารมณ์ที่ลึกซึ้งปรากฏบนใบหน้า รอยยิ้มของเขาสะท้อนให้เห็นความรู้สึกที่ผสมปนเปกัน ความดีใจ ภาคภูมิใจ และมีความเจ็บปวดปนอยู่เล็กน้อย
เมื่อคุซานางิมองไปรอบบาร์ เขาเองก็มีความรู้สึกแบบเดียวกัน สภาพในบาร์ตอนนี้ดูสกปรกและขาดการดูแล ร้านนี้ใช้งานไม่ได้มาระยะหนึ่งแล้วและคุซานางิก็ปล่อยมันไว้แบบนั้นโดยที่ ไม่แม้แต่จะทำความสะอาด นอกจากนี้บางส่วนของบาร์ยังเสียหายจากปัญหาหลาย ๆ อย่าง รอยไหม้จากช่วงที่ซุโอและคุซานางิควบคุมพลังไม่ได้เองก็กระจายอยู่ทั่วไป
หลัง จากมองไปรอบ ๆ เพิ่มจากเดิม ทันใดนั้นสิ่งรบกวนที่แฝงอยู่ในรอยยิ้มของโทสึกะก็หายไปกลายเป็นรอยยิ้มที่ สดใสไร้กังวล เขาหันไปทางซุโอและคุซานางิและส่งยิ้มให้ทั้งสองคน “มาทำให้ที่นี่เป็นประเทศที่ดีกันเถอะ!”

คุซานางิเองก็ยิ้ม ออกมาราวกับถูกดึงดูดด้วยความร่าเริงของโทสึกะ “...ตกลง ก่อนอื่นก็ต้องทำความสะอาดแล้วก็ตกแต่งภายในซะใหม่ แล้วเราก็จะเปิดบาร์ HOMRA ฉบับปรับปรุงใหม่กัน”

คุซานางิตั้งใจว่าจะให้อีกสองคน ช่วยเขาปัดกวาดเช็ดถูบาร์ให้สะอาดเอี่ยม ซื้อเฟอร์นิเจอร์มาเปลี่ยนแทนชิ้นที่เสียหาย และกลับไปรื้อฟื้นความสัมพันธ์กับคนส่งสินค้าที่เขาหยุดติดต่อด้วยมาพักใหญ่ เขาอยากจะเปลี่ยนภาพพจน์บาร์เสียใหม่ให้เป็นของตัวเองอย่างแท้จริง เพราะฉะนั้นจึงต้องเปลี่ยนเคาท์เตอร์บาร์ด้วยของใหม่ที่ตรงตามรสนิยมของเขา
ใน ที่สุด โลกของพลังเหนือธรรมชาติที่ขาดสัมผัสแห่งความเป็นจริงและหยอกล้อกับพวกเขา ทั้งสามคนเหมือนของเล่น กับโลกอันคุ้นเคยของชีวิตตามปกติที่คุซานางิจะต้องยืนอย่างมั่นคงและใช้ ชีวิตอยู่ ก็เริ่มจะซ้อนเข้าด้วยกัน

มาทำให้ที่นี่เป็นประเทศที่ดี ทำให้เป็นบาร์ที่ยอดเยี่ยมกัน

บาร์ HOMRA จะเป็นทั้งอาณาจักรของซุโอและร้านของคุซานางิ โทสึกะจะเอาของที่สนุกสนานมาและแต่งแต้มสถานที่นี้ด้วยสีของความยินดี

มุมปากของคุซานางิยกขึ้นในขณะที่เขามองไปยังคนสองคนที่จะร่วมสร้างอาณาจักรขึ้นด้วยกัน

เรื่องราวใหม่ของพวกเขากำลังจะเริ่มต้นขึ้น

--o--

เราชอบนิยายสั้นชุดนี้หลายเรื่องเลยค่ะแต่แปลอันนี้ก่อนเพราะง่ายสุด

อ่าน แล้วก็อยากสครีมทาทาระโพนี่เทลกับมิโคโตะหนวดดกเบา ๆ เวอร์ชั่นหนวดดกนี่น่าจะเอาไปประชันกับมุนาคาตะตอนถอดแว่นในดราม่าซีดีว่า ใครจะเรื้อนกว่ากัน XD

แล้วดันเปิดเผยความจริงว่าไอ้นั่นคือ หนวดจริง ๆ ด้วย ทาทาระไม่ไหวจะเคลียร์ มิโคโตะก็โคตรจะตามใจ ให้ตัดตามใจชอบเลยนะ ชักอยากรู้แล้วว่าแฟชั่นของมิโคโตะนี่เลือกเองหรือใครแต่งให้กันแน่ 5555

แต่ พูดก็พูดเถอะ แปลเสร็จแล้วดันนึกถึงตอนจบซีซั่นขึ้นมา เศร้าซะไม่มีดี แถมยังคำพูดโปรโมทมูวี่นั่นอีก ยังไงก็อยากจะให้สามคนนี้อยู่ที่บาร์ตลอดไป เคยเจอโดที่เขียนให้ทาทาระรอมิโคโตะอยู่ที่บาร์ในโลกโน้นด้วยล่ะคะ แล้วก็บอกว่าจะดูแลบาร์ไปก่อนจนกว่าคุซานางิจะมา โอย กระแทกใจ เรื่องนี้เราว่าคุซานางิชีวิตรันทดที่สุดเลย เสียทาทาระไปแล้ว มิโคโตะยังจะดื้อตามไป ทิ้งคุซานางิไว้คนเดียว คุซานางิก็ต้องปล่อยไปทั้ง ๆ ที่รู้ เฮ่อ เรื่องมันเศร้า ภาคใหม่เป็นมูวี่ก็เศร้า อยากได้ซีซั่นสองแบบยาว ๆ หน่อย ชักจะบ่นมากไปแล้ว จบดีกว่า
ไว้เจอกันคราวหน้าค่ะ

วันอาทิตย์ที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

[Translation] K - Come to Totsuka Animal Park!

I have final exam. tomorrow, so this is the result.

Tatara: Come to thing about it! Fushimi must be a bit lack of calcium!
On the bag: Dried sardines
Tatara: See, it’s a fish a fish~
Misaki: It’s no use, Totsuka-san. The only fish that guy eat is the one that mixed with peanut.
Misaki: Raw fish is a no-no and the ones with lots of bones are also too troublesome. (Totally unbalanced diet.)
Tatara: How weird for someone with cat-ear attached to him.
Izumo: Now you are eating that?
Saru: A virgin will be reading “To Love Ru” his whole life.
Misaki: I I I’m not reading!
Tatara: In this park, the one who can trouble this Totsugoro-san this much is only you…
Tatara: But I can’t overlook it anymore.
Tatara: Today is the day. Today is…
(Bottle: Cat’s shampoo)
Tatara: Let’s communication! Lets’s skinship!
Tatara: (Fushimi-kun feel good here, isn’t he? There There There There.)
Tatara: Nanoion God Bless you!! (*Drier)
Tatara: Fushimi said he will quit Homura.
Mikoto: (No surprise.)

K - ไปสวนสัตว์โทสึกะกันเลย!

แปลหน้า 4

ทาทาระ: ชั้นมาคิดดูแล้ว! ฟุชิมิต้องขาดแคลเซียมไปหน่อยแน่ ๆ !
ถุง: ปลาซาดีนตากแห้ง
ทาทาระ: เอ้า เอ้า นี่ปลาไง~
มิซากิ: ไม่ไหวหรอก โทสึกะซัง หมอนั่นกินแต่ปลาที่ผสมกับถั่วเท่านั้นแหละ
มิซากิ: ปลาดิบก็เกลียด ปลาที่มีก้างเยอะ ๆ ก็มีปัญหาอีก (อาหารไม่ครบหมู่สุด ๆ)
ทาทาระ: สำหรับคนที่มีหูแมวติดอยู่เนี่ย มันแปลกดีนะ
อิซึโมะ: แล้วนายก็กินเนี่ยนะ
ซารุ: พวกเวอร์จิ้นก็คงได้อ่าน “To Love Ru” ไปตลอดชีวิตนั่นแหละ
มิซากิ: ม ม ไม่ได้อ่านนะ!
ทาทาระ: ในสวนสัตว์นี่คนที่ทำให้โทสึโกโร่ซังคนนี้ปวดหัวได้ขนาดนี้ก็มีแต่นายนี่แหละ…
ทาทาระ: แต่ชั้นปล่อยเรื่องนี้ไว้ต่อไปไม่ได้แล้ว
ทาทาระ: วันนี้แหละ วันนี้…
(ขวด: แชมพูสำหรับแมว)
ทาทาระ: Let’s communication! Lets’s skinship! [พูดเป็นภาษาอังกฤษ]
ทาทาระ: (รู้สึกดีตรงนี้ใช่มั้ย ฟุชิมิคุง นี่แน่ะ นี่แน่ะ นี่แน่ะ นี่แน่ะ)
ทาทาระ: Nanoion God Bless you!![พูดเป็นภาษาอังกฤษ] (*ที่เป่าผม)
ทาทาระ: ฟุชิมิบอกว่าจะออกจากโฮมุระล่ะ
มิโคโตะ: (ก็คงงั้น)

วันจันทร์ที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

[Translation] Natsume Yuujinchou Strip


I just happened to laugh out loud while reading so here it is.

Host: Today guest is Natori Shuuichi-san.
Natori: Oh!
Natori: Mosquito…
Natori:(He’s aiming at it…? You’re aiming, aren’t you, lizard-kun?)
Natori: (D..Do your best!)
Natori: (Do your best…just a bit more.)
Natori: (Ah!)
Natori: (WHOOO)
Host: Well then Natori-san, a word to all your fan!
Natori: YOU DAMN INSECT!
Host: Natori-san!?

แบบว่าอ่านแล้วฮาออกเสียง 555
พิธีกร: แขกรับเชิญวันนี้ได้แก่นาโทริ ชูอิจิซังค่ะ
นาโทริ: โอ๊ะ!
นาโทริ: ยุง…
นาโทริ:(เล็งอยู่เหรอ…? นายกำลังเล็งอยู่ใช่มั้ย กิ้งก่าคุง!)
นาโทริ: (พ..พยายามเข้า!)
นาโทริ: (พยายามเข้า…อีกนิดเดียว)
นาโทริ: (อ๊ะ!)
นาโทริ: (โว้ยยยย)
พิธีกร: ถ้างั้นนาโทริซัง เชิญพูดอะไรกับแฟน ๆ ซักคำค่ะ!
นาโทริ: ไอ้พวกมดปลวก! [จริง ๆ ด่าว่าไอ้แมลงค่ะ]
พิธีกร: นาโทริซัง!?

วันอาทิตย์ที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2556

[Translation] Utapri - Junior is a senior cat. [Camus & Cecil]


Utapri - Junior is a senior cat. [Camus & Cecil]

When waking up, He has already turned into a cat.
Camus: #^&*())_!! (Silk palace’s language)
Camus: Meow Meowwww Meowwwww!!! (Aijima~~~)
Junior also turned into a cat.
Camus: … …

Cecil: Why did something like this… (He got woken up.)
Camus: I’m the one who want to ask!
Camus: Something magical like this must be your country’s thing!!
Cecil: Agna’s magic…? Don’t tell me…
Cecil: [Which remind me, last night, when I offered my prayer to Muse… …]
Camus: Hmm
Camus: What is it about cats anyway?
Camus: They don’t event listen to people’s words. (-> Television)
Camus: Dogs are much better.
Alexander: Bow.

Cecil: Camus just doesn’t understand, compares to the devils in dog form, cats are more splendid.
Muse: It is as you said.
Cecil: That voice…
Muse: Cats are really cute creatures.
Muse: I can make that person realize how good cats are, can’t I…?
Muse: You too, please lend a hand…
Cecil: …
Cecil: It’s Camus’s fault!!
Camus: Bastard! Stop that false accusation!!

One way or the other, the explaination is done.
Cecil: Even if we fight, it will be no end to it. Let’s try to do various things so that Camus will understand.
Cecil: Please come with me.
Camus: Fine. Let’s go with you plan.
Cecil: This is where the possibility of turning back is highest.
Camus: What? It’s just office dorm., isn’t it? Hmm?
[Running Sound]
Haruka: Kuppuru!?
Haruka: Where have you been? I haven’t seen you in a long time.
Haruka: I’ve been worrying.
Haruka: Oh? Are you Kuppuru’s friend?

Haruka: Umm… If you don’t have a name, I can’t call you. Then umm… For the time being …
Haruka: Fluffy(FuwaFuwa) and …
Haruka: White (Shiroi) so …
Haruka: Fuwashii… or so I think.
Camus: !?
Camus: “Fuwashii”…? Could that be my name…? Such..such girlishness… are attached to my name…!?
Camus: Unforgivable!!

Haruka: Fuwashii seems to like melon pan too, don’t you?
Calmed down already.>
After-meal licking.>
Haruka: I’m working right now so take your time.
Camus: Is this what to do after meal…?
Camus: D..
Camus: Difficult…
Camus: … … …!!

Cecil: Could it be that Camus can’t even mend his own hair?
Camus: What. Of course, I can!!
Cecil: Then, how about jumping?
Cecil: Hunting?

Cecil: Camus doesn’t become a cat at all. I will be the one to taught you about what it is like to be a cat? (He used a high and mighty tone here.)
Camus: Ho…? Bring it on.
Cecil: First of all is hunting. Try crouching down please.
Camus: Like this?
Cecil: WRONG!!
Cecil: The most important thing in hunting is explosive power.
Cecil: With Camus’ posture, the game will just fly away.

Cecil: You’re an IDIOT, if you can’t do just this much. IDIOT. IDIOT.
Camus: Bastard.
Cecil: Next is this.
Camus: Mu.
Cecil: Please sniff it.
Camus: What the heck is this…? A twig…?
Camus: !!
Camus: What is this smell… …? A sensation I never… It welling up from the depth of my body!!

Camus: Aijimaa!!
Camus: What did you do to me!
Cecil: I did nothing.
Cecil: This is Matatabi. Cats are useless when face with this smell.
Cecil: Relaxing your body is just the right course of action.
Cecil: It’s better not to go againt this sensation.
Camus: IDIOT.

Camus: To which level do you intend to ridicule people! I won’t listen to you anymore.
Cecil: Being able to get a revenge for always treated like an idiot is so refreshing.
Cecil: Ha!
Cecil: I must teach Camus about how good cats are or else..!?
Cecil: I let my anger get the best of me as usual. At this rate, it will backfire!!
Cecil: Camus!
Cecil: If this going on, I will also can’t go back to the way I was!!


Camus: That bastard Aijima, doing that kind of behaviors while imposing on people…
Camus: Mu,
Camus: A..
Camus: Alexander!?
Camus: I..I am your master, Camus!!
Camus: I must flee before became his toy… …

Alexander: Wahhhhhhhhh Masterrrrrrrrr <3 br="">Camus: MeowMeowMeow!?(You understand what I say!?)
Alexander: Bow!(Of course!) Bowww (How can I not understand!)
Camus: Dogs and Cats’ language should be different but
Camus: to hand down to it, this is the prove of I and Alexander’s strong bond. As expected from my dog.
Camus: W..What are you doing while I’m praising you!! LET GO.
Camus: IDIOT…

Camus: Hmm?
Alexander: Master looks tired. I can understand.
Camus: …Certainly.
Camus: Today, I’ve continued to stress since woken up, maybe I’m tired. I will rest a bit.
Alexender: Yes <3 br=""><…And like this>

Muse: I see you already understand.

Muse: I’m satisfied, if you can understand cats even for a little. Now, let’s turn you back to your former self.
Muse: But the prince of Agna forgot my request… If he doesn’t reflect on it for a little… …

Cecil: Meow.
Cecil: Meowww.
Camus: …Aijima?
Camus: You’re noisy. Hmm?
Camus: I’ve turn back?!
Alexander: Bow <3 br="">Camus: H..Human hand…
Alexander: Bow <3 br="">Camus: But Aijima is still a cat.

Camus: … …
Camus: I’ve received favor from you earlier.
Camus: I’m also not a demon that will leave the pityful junoir as is.
Camus: As gratitude, Let me take care of you until you turn back.
Camus: Alexander.
Camus: We’ll go buy dinner.
Alexander: Bow.
Camus: Today we’ll have fried fish!!
Cecil: MEOW~~~~~~!
Alexander: Boww!


Hahaha, he’s not taking Cecil with him.
I kinda wonder what will happen if both of them in cat form fall into Natsuki’s hands. Must be hilarious. Somebody, please draw it.



Utapri - ถ้าเป็นแมวล่ะก็รุ่นน้องเป็นรุ่นพี่ [Camus & Cecil]

พอตื่นขึ้นมาก็กลายเป็นแบบนี้ไปซะแล้ว
คามิว: #^&*())_!! (ภาษา Silk palace)
คามิว: เมี้ยว เมี้ยวว เมี้ยวววว!!! (ไอจิมะ~~~)
รุ่นน้องก็กลายเป็นแมวเหมือนกัน
คามิว: … …

เซซิล: ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้… (ถูกปลุก)
คามิว: ชั้นต่างหากที่อยากจะถาม!
คามิว: อะไรที่เหมือนเวทมนตร์แบบนี้มันต้องเกี่ยวกับประเทศนายแน่ ๆ !!
เซซิล: เวทมนตร์ของอากุน่า…? หรือว่า…
เซซิล: [จะว่าไป เมื่อคืนตอนกำลังภาวนาถึงมิวส์… …]
คามิว: หืม
คามิว: แมวมันจะอะไรกัน?
คามิว: ขนาดคนพูดยังไม่ฟังเลย (-> ทีวี)
คามิว: หมายังดีกว่าตั้งเยอะ
อเล็กซานเดอร์: โฮ่ง!

เซซิล: คามิวนั่นแหละไม่เข้าใจ เทียบกับปีศาจอย่างหมาแล้ว แมวดีกว่าเป็นไหน ๆ
มิวส์: อย่างที่เธอพูดนั่นแหละ
เซซิล: เสียงนี่…
มิวส์: แมวเป็นสิ่งมีชีวิตที่แสนน่ารัก
มิวส์: หากจะทำให้คนคนนั้นเข้าใจข้อดีของแมวคงจะไม่เป็นไรกระมัง…
มิวส์: เธอเองก็ช่วยร่วมมือด้วยเถอะนะ…
เซซิล: …
เซซิล: ความผิดของคามิวนั่นแหละ!!
คามิว: แก๊! อย่ามากล่าวหากันมั่ว ๆ นะ!!

จะยังไงซะก็อธิบายเสร็จเรียบร้อยแล้ว
เซซิล: ถึงจะทะเลาะกันไปก็ไม่จบไม่สิ้นซักที เรามาลองทำอะไร ๆ ให้คามิวเข้าใจดีกว่า
เซซิล: ช่วยมาด้วยกันหน่อยครับ
คามิว: ก็ได้ เอาตามแผนนายแล้วกัน
เซซิล: ที่นี่เป็นที่ที่ความน่าจะเป็นที่จะได้กลับร่างเดิมสูงสุดครับ
คามิว: อะไรกัน ก็แค่หอของสำนักงานนี่ หือ?
<เสียงวิ่ง>
ฮารุกะ: คุปปุรุ!?
ฮารุกะ: หายไปไหนมา ไม่ได้เจอกันตั้งนาน
ฮารุกะ: ชั้นเป็นห่วงมาตลอดเลย
ฮารุกะ: อ้าว? เธอเป็นเพื่อนคุปปุรุเหรอจ๊ะ?

ฮารุกะ: เอ… ถ้าไม่มีชื่อก็เรียกไม่ได้ ถ้าอย่างงั้น อืม… เอาเป็นว่า…
ฮารุกะ: ขนฟู (FuwaFuwa) แล้วก็ …
ฮารุกะ: สีขาว (Shiroi) ก็เป็น …
ฮารุกะ: ฟุวะชี่… ล่ะมั้ง
คามิว: !?
คามิว: “ฟุวะชี่”…? อย่าบอกนะว่านั่นคือชื่อของชั้น…? เอา…เอาของหวานแหวว…แบบนั้นมาเป็นชื่อชั้น…!?
คามิว: ยกโทษให้ไม่ได้!!

ฮารุกะ: ฟุวะชี่ก็ชอบเมล่อนปังเหมือนกันสินะ
<คามิว=>ใจเย็นลงแล้ว>
<เซซิล=>เลียขนหลังอาหาร>
ฮารุกะ: ชั้นกำลังทำงานเพราะฉะนั้นทำตัวตามสบายนะจ๊ะ
คามิว: หลังอาหารแล้วต้องทำแบบนั้นเหรอ…?
คามิว: ย..
คามิว: ยาก…
คามิว: … … …!!

เซซิล: อย่าบอกนะว่าแค่จัดขนตัวเองคามิวก็ทำไม่ได้แล้ว?
คามิว: ว่าไงนะ ต้องทำได้อยู่แล้วสิ!!
เซซิล: งั้น การกระโดดล่ะ?
เซซิล: ล่าเหยื่อล่ะ?

เซซิล: คามิวไม่ได้กลายเป็นแมวเลยนี่ เดี๋ยวผมจะสั่งสอนให้เองว่าการเป็นแมวมันมีความหมายว่ายังไง (อารมณ์ข่มสุด ๆ)
คามิว: โฮ่…? งั้นก็ลองทำให้ดูหน่อยเป็นไง
เซซิล: แรกสุดเลยก็ต้องเป็นการล่า ไหนลองหมอบลงหน่อยสิครับ
คามิว: แบบนี้เหรอ?
เซซิล: ผิดแล้ว!!
เซซิล: สิ่งสำคัญที่สุดในการล่าก็คือพลังที่ระเบิดออกไปในชั่วพริบตา
เซซิล: ขืนทำท่าแบบคามิว เหยื่อก็หนีไปได้กันพอดี

เซซิล: คามิวเนี่ยงี่เง่า ถ้าแค่นี้ทำไม่ได้ก็แสดงว่างี่เง่าครับ งี่เง่า
คามิว: แก๊
เซซิล: ต่อไปก็นี่
คามิว: หือ
เซซิล: ลองดมดูสิครับ
คามิว: นี่มันอะไรกัน…? กิ่งไม้…?
คามิว: !!
คามิว: กลิ่นนี่มันอะไรกัน… …? ความรู้สึกที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน… มันเอ่อล้นขึ้นมาจากก้นบึ้งของร่างกาย!!

คามิว: ไอจิมะ!!
คามิว: นี่แกทำอะไรชั้น!
เซซิล: ไม่ได้ทำอะไรเลยครับ
เซซิล: นี่คือมาทาทาบิ ต่อหน้ากลิ่นนี่ แมวก็ไม่ไหวแล้วล่ะครับ
เซซิล: การผ่อนคลายร่างกายเป็นวิธีที่ดีที่สุด (เวลาเจอมาทาทาบิ)
เซซิล: เราไม่ควรจะไปต่อต้านความรู้สึกนี้
คามิว: โง่เง่า

คามิว: คิดจะดูถูกคนอื่นไปถึงขั้นไหนกัน! ไม่รู้ด้วยแล้ว
เซซิล: ได้เอาคืนที่ถูกทำเหมือนเป็นพวกงี่เง่่ามาตลอดนีสดชื่นดีจังเลย
เซซิล: อ๊ะ!
เซซิล: ผมต้องสอนคามิวว่าข้อดีของแมวคืออะไรนี่ ไม่งั้น..!?
เซซิล: เผลอโกรธไปเหมือนทุกทีจนได้ แบบนี้ก็ได้ผลตรงกันข้ามน่ะสิ!!
เซซิล: คามิว!
เซซิล: ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ผมเองก็จะกลับร่างเดิมไม่ได้เหมือนกัน!!

<ห้องคามิว>
คามิว: เจ้าบ้าไอจิมะ มารบกวนคนอื่นเค้าอยู่แล้วยังจะทำท่าทางแบบนั้นอีก…
คามิว: หือ
คามิว: อ..
คามิว: อเล็กซานเดอร์!?
คามิว: ช..ชั้นคือเจ้านายแกนะ คามิวไง!!
คามิว: ต้องรีบหนีก่อนจะกลายเป็นของเล่น… …

อเล็กซานเดอร์: หวาาาาาาาาาาา เจ้านายยยยยยยยยยยยย <3 br="">คามิว: เมี้ยวเมี้ยวเมี้ยว!?(นี่นายเข้าใจที่ชั้นพูดเหรอ!?)
อเล็กซานเดอร์: โฮ่ง!(ครับ!) โฮ่งงง (จะไม่เข้าใจได้ยังไงกันล่ะ!)
คามิว: ภาษาของหมากับแมวควรจะต่างกัน
คา มิว: แต่ถ้าเป็นแบบนี้ ก็เท่ากับเป็นหลักฐานว่าความผูกพันธ์ระหว่างชั้นกับอเล็กซานเดอร์แข็งแกร่ง แค่ไหนสินะ สมแล้วที่เป็นหมาของชั้น
คามิว: จะ..จะมาทำอะไรตอนที่ชั้นกำลังชมแกอยู่น่ะ!! ปล่อย
คามิว: เจ้าบ้า…

คามิว: หืมม?
อเล็กซานเดอร์: เจ้านายดูเหนื่อย ๆ ผมรู้นะ
คามิว: …ก็จริงนะ
คามิว: วันนี้ตั้งแต่ตื่นมาก็เครียดตลอดเลย คงจะเหนื่อยจริง ๆ ขอพักซักหน่อย
อเล็กซานเดอร์: ครับ <3 br=""><…ถ้าเป็นแบบนี้>
<ได้ นอนพักกับอเล็กซานเดอร์ในเวลาที่อยากพักไม่ใช่เรื่องที่จะมีได้บ่อย ๆ ถ้าทำตัวเอาแต่ใจแบบนี้ได้ เป็นแมวก็อาจจะไม่ได้แย่อะไร…ก็ได้…>
มิวส์: ยอมเข้าใจแล้วสินะ

มิวส์: ถ้าหากเธอเข้าใจแมวได้แม้ซักนิด ชั้นก็พอใจแล้ว เอาล่ะ มาทำให้เธอคืนร่างเดิมกันเถอะ
มิวส์: แต่เจ้าชายแห่งอากุน่าลืมคำขอร้องของชั้น… ถ้าไม่ให้สำนึกบ้างซักนิดล่ะก… …

เซซิล: เมี้ยว
เซซิล: เมี้ยววววว
คามิว: …ไอจิมะ?
คามิว: หนวกหูน่ะ หืมม?
คามิว: กลับเป็นแบบเดิมแล้ว?!
อเล็กซานเดอร์: โฮ่ง <3 br="">คามิว: ม..มือคน…
อเล็กซานเดอร์: โฮ่ง <3 br="">คามิว: แต่ไอจิมะยังเป็นแมวอยู่

คามิว: … …
คามิว: ได้นายช่วยเอาไว้หลายเรื่องเลยนะ
คามิว: ชั้นเองก็ไม่ใช่ยักษ์มารที่จะปล่อยรุ่นน้องที่น่าสงสารไว้เฉย ๆ ได้
คามิว: ให้ชั้นดูแลนายจนกว่าจะกลับร่างเดิมได้เป็นการตอบแทนละกัน
คามิว: อเล็กซานเดอร์
คามิว: เดี๋ยวเราจะออกไปซื้ออาหารเย็นกัน
อเล็กซานเดอร์: โฮ่ง
คามิว: เมนูวันนี้คือปลาย่าง!!
เซซิล: เมี้ยววววว~~~~~~!
อเล็กซานเดอร์: โฮ่งง!


5555 เซซิลโดนทิ้ง แอบสงสัยว่าถ้าคามิวกับเซซิลในร่างแมวโดนนัตสึกิเก็บไปจะเป็นยังไง ต้องฮาแน่ ๆ ใครก็ได้ช่วยวาดทีเถอะ

วันอาทิตย์ที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2556

[แปล] UtaPri Debut Unit Drama CD ไอ & นัตสึกิ & โช

ติดเจ้าชายซะแล้ว ทั้ง ๆ ที่อยู่รอดจากการไซโคในทวีตภพมาได้ตั้งนาน มีอยู่วันนึงเครียดจัดไม่มีอะไรดูเลยโหลดมา ปรากฏว่ายิงยาว
ดูอนิเมซีซั่นแรกจบ โคตรหมั่นไส้โทคิยะ ผู้ชายขี้เก๊กปากดีนี่ยี้มากเลย *โดนแฟน ๆ รุมยำ* แต่ทำไปทำมาดันชอบที่สุดซะงั้น ก็เพลงเพราะไง หน้าตอนร้องเพลงก็น่ารักด้วย *กัดผ้าเช็ดหน้า* ก็เอาเถอะ รู้สึกเสียเชิงนิดหน่อย แต่ก็ช่วยไม่ได้
 
เสร็จแล้วก็มาหาของเสพ มิวสิคเกมก็เล่นแล้ว แต่หาแปลดราม่าไม่เจอเลย ได้อ่านแค่ของ @maruki อันเดียว ถามใน Tumblr ก็ไม่มีใครตอบ สุดท้ายเลยกลายเป็นแบบนี้ล่ะค่ะ แปลผิดแปลกากยังไงบอกกันได้นะ อยากรู้เหมือนกันว่าจริง ๆ พูดว่าไงกันแน่
 
แนะนำให้ฟังไปอ่านไป จะได้เข้าใจความเจ็บปวดของโชจังได้ดีขึ้น ლ(´ڡ`ლ)
 

 
Uta no Prince Sama♪ Debut Unit Drama CD Ai & Natsuki & Syo

Track 1 Ai wa Kitsukute Natsuki wa konai
Track 1 ไอโหดร้าย นัตสึกิหายหัว
 
ตัวหนังสือใน {} = คิดในใจ/เสียงประกอบ

ไอจัง: ถึงจะเพิ่งรู้จักกันแต่ก็เจอหน้ากันที่หอตลอด ผมว่าไม่เห็นจะต้องลงทุนลงแรงออกมาสังสรรค์กระชับสัมพันธ์กันแบบนี้เลย แต่ก็นะ

ไอจัง (เลียนเสียงซาโอโตเมะ): เพื่อยกระดับความสัมพันธ์ระหว่างรุ่นพี่รุ่นน้องใน master course ขอเปิดให้มีงานพบปะสังสรรค์ประจำเดือนเมษายน

ไอจัง: เหรอ? เอาเถอะ ในเมื่อเป็นคำสั่งก็ช่วยไม่ได้ ทำตามไปแล้วกัน อะ ว่าแต่ว่า สองคนนั้นมาช้าจัง …….เฮ้อ

ไอจัง: {รุ่นน้องที่ผมรับผิดชอบมีอยู่ 2 คน ชิโนมิยะ นัตสึกิกับคุรุสึ โช ชิโนมิยะ นัตสึกิเป็นอัจฉริยะของแท้ ส่วนคุรุสึ โชเป็นประเภทมุมานะ นิสัยกล้าบ้าบิ่นชดเชยกับส่วนสูง ทั้ง ๆ ที่หน้าตาท่าทางกับเพลงต่างกันไปคนละขั้ว แต่ก็ดูท่าทางจะสนิทกันดี}

โชจัง: เฮ้อ เดือนเมษาแท้ ๆ แดดดันออกแถมยังร้อนสุด ๆ ! อ๊ะ! ซวยล่ะ มาแล้วนี่
{เสียงวิ่งไปหาไอจัง}

ไอจัง: สาย!
โชจัง: อ่า ขอโทษครับ แต่นี่ก็มาก่อนเวลา 5 นาทีแล้วนะ
ไอจัง: ผมมาถึงตั้งแต่ 20 นาทีก่อนแน่ะ
โชจัง: เอ๋!? มาเร็วขนาดนั้นเลยเหรอ
ไอจัง: การที่น้องใหม่ต้องมาให้ถึงก่อนรุ่นพี่มันเป็นเรื่องพื้นฐานเลยนะ
โชจัง: ต่อไปจะมาก่อนเวลา 30 นาทีครับพ้ม!
ไอจัง: ของมันแน่อยู่แล้ว
โชจัง: อูยยยย โหดเกินไปแล้ว
โช จัง: {ก่อนจะรู้จักกันเมื่อไม่นานมานี้ พวกเรารู้จักรุ่นพี่ มิคาเสะ ไอแค่จากเพลงเท่านั้น ทีวีก็ไม่ออก มีแต่เพลงออกมาอย่างเดียว ไอด้อลปริศนาที่ได้รับความนิยมก็คือหมอนี่นี่แหละ จะว่าไป ไอ้หมอนี่ เวลาอยู่ที่หอจะทำอะไรตรงเวลาตลอด ผิดไปซักนาทียังไม่มี ก็เลยคิดว่าวันนี้ก็จะมาตรงเวลาเป๊ะน่ะสิ…ทำอีท่าไหนถึงมาก่อนตั้ง 20 นาทีได้ล่ะเนี่ย!}

ไอจัง: นี่
โชจัง: อะ อะไรเหรอ
ไอจัง: จะเอาแต่ยืนไปถึงเมื่อไหร่ ไม่นั่งเหรอ
โชจัง: อะ อื้อ
{เสียงนั่ง}

ไอจัง: หืออออ
โช จัง: เออะ อึดอัด แล้วอะไรของหมอนี่อีกเนี่ย ทำไมถึงไม่พูดไม่จาแล้วมาจ้องกันแบบนี้ อ๊ากก ความเงียบนี่มันน่ากลัวเกินไปแล้ว มัวทำอะไรอยู่ นัตสึกิ รีบมาเร็วเข้าเซ่ ชั้นคนเดียวไม่ไหวนะ
ไอจัง: โชเนี่ย ตัวเล็กจริง ๆ เลยนะ
โชจัง: ห้ามพูดว่าตัวเล็กนะ!!! แล้วมาจ้องหน้าคนอื่นเสร็จแล้วเปิดปากมาคำแรกก็พูดอย่างงี้เนี่ยนะ
ไอจัง: อื้อ ก็ดูยังไงก็ไม่เหมือนอายุ 17 เลยนี่
โชจัง: เงียบไปซ้า!!! แบบนี้มันปกตินะ ปกติ!
ไอจัง: หือออ ปกตินะ?
{เสียงลุกจากเก้าอี้}

โชจัง: อะ อุ อะไรเล่า
ไอจัง: จะอะไรล่ะ ก็แค่วัดความสูงเอง
โชจัง: เจ้าบ้า หยุดเลยนะ!  อย่ามากดหัวนะ อุ อะ เดี๋ยวหมวกบี้หมด
ไอจัง: เอ้า เสร็จแล้ว

ไอจัง: เข้าใจล่ะ 161 เซ็นเป๊ะ ถึงเอาหมวกมาหลอกตาก็ไม่มีประโยชน์หรอก ความสูงเฉลี่ยของเด็กผู้ชายอายุ 17 อยู่ที่ 170 เซ็น เพราะฉะนั้นยังสูงไม่พอนะ อ้อ แล้วก็รองเท้านั่น ถ้าจะวัดกันจริง ๆ ล่ะก็ เอาตรงส้น 3 เซ็นนั่นมารวมกับหมวกก็จะสูงเพิ่มขึ้นอีก 9 เซ็นสินะ เป็นความพยายามที่ชวนซึ้งอยู่หรอก แต่ถ้าจะให้พูดตรง ๆ ก็เปล่าประโยชน์ล่ะนะ

โชจัง: อุ อะ กะ แก๊ ตัวเองตัวโตหน่อยทำมาเป็นภูมิใจว่าชนะนะ
ไอ จัง: ความสูงของผมอยู่ที่ 178 เซ็น ถ้าเป็นไอด้อลล่ะก็ จะสูงเกิน 180 เซ็นก็ไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะฉะนั้นจะบอกว่าตัวใหญ่ยังไม่ได้หรอก
โชจัง: อายุ 15 แต่สูงเท่านั้นมันก็ตัวโตเกินพอแล้ว!!!
ไอจัง: มันก็จริงนะ
โช จัง: {อายุ 15 เรอะ อายุแค่นี้ แต่สูงอย่างนั้น แล้วยังมาดนิ่งเกินปกตินี่อีก ว่าไปหมอนี่ก็เจ๋งไม่เบาเหมือนกันแฮะ นัตสึกิอายุมากกว่าชั้น 2 ปีก็จริง แต่จะฝั่งไหนก็เป็นอัจฉริยะของแท้ทั้งนั้น บางครั้งชั้นก็คิดนะว่าตัวเองไม่มีอะไรอยู่ในมือเลย [ประโยคนี้ฟังไม่ออกล่ะ บ่องตง ไม่ดำน้ำละกัน] วงการนี้ประสบการณ์คงจะสำคัญกว่าอายุล่ะนะ}

ไอจัง: มีอะไรเหรอ
โชจัง: เอ๊ะ อ๊ะ เปล่า แค่กำลังคิดว่านัตสึกิมาช้าจังเลยน่ะ
ไอจัง: นั่นสินะ นี่ก็เลยเวลานัดมา 4 นาที 59 วินาทีแล้ว สายสมบูรณ์แบบ
โชจัง: หวา จะละเอียดไปละ พูดว่า 5 นาทีก็ได้
ไอจัง: ทำไมล่ะ
โชจัง: เอ่อ ถึงจะมาถามว่าทำไมด้วยหน้านิ่ง ๆ นั่นก็เหอะ
ไอจัง: ยังไง สายก็คือสายอยู่ดี ถ้าไม่ทำโทษกันบ้างล่ะก็…
ไอจัง: อ้อ ใช่ ใช่ นี่ถือว่าเป็นความรับผิดชอบร่วมกัน ถ้าไม่มาใน 5 นาทีนี้ล่ะก็ โชเองก็ต้อง…
โชจัง: อ๊ากกก จะรีบไปตามเดี๋ยวนี้ครับ
{เสียงโชจังวิ่งออกจากร้านไป}
ไอจัง: …เฮ้อ

{เสียงโชจังวิ่งกับกดมือถือ}
นัตจัง: ฮัลโหล
โชจัง: มาฮัลโหลอะไรเล่า ไอ้บ้าห้าร้อย!! ตอนนี้อยู่ไหน
นัตจัง: อือออออ ที่ไหนกันน้า
โชจัง: ที่ไหนกันน้าอะไรของแก๊ ชั้นเป็นคนถามนะ ไอ้เจ้าบ้า! นี่ อย่าบอกนะว่าหลงทาง
นัตจัง: อื้อ เป็นเด็กหลงแล้วล่ะ โชจังรู้ดีจังเลยนะ ยอดไปเลย
โชจัง: มันใช่เวลามาชื่นชมมั้ย!!! แถวนั้นมีอะไรเป็นจุดสังเกตบ้างรึเปล่า
นัตจัง: เอ อ๊า! มีต้นไม้ต้นใหญ่อยู่ล่ะ สงสัยจะเป็นต้นแปะก๊วย นี่ โชจังคิดว่าไงมั่ง
โชจัง: จะไปรู้เรอะะะะะะะะะะ!!! ไม่มีจุดสังเกตอื่นแล้วเรอะไง!!!
นัตจัง: จุดสังเกต จุดสังเกต ฮ้าาาาา!!!
โชจัง: หา มีอะไร เกิดอะไรขึ้น
นัตจัง: อะ ฮ้าา น่ารักจังเลย นี่ โชจังดูสิ ดูสิ ตุ๊กตาน่ารักม๊ากมากล่ะ
โชจัง: ก็บอกว่ามองไม่เห็นไงเล่า แล้วมันใช่เวลาทำแบบนี้ที่ไหนกัน รุ่นพี่รออยู่นะว้อย
นัตจัง: อือ แต่ว่า แพนด้าจังทางนี้ก็ lovely สุด ๆ ไปเลย ฮะ แย่แล้ว ทนไม่ไหวแล้ว แพนด้าจางงงงง
{ปั้ก}
นัตจัง: อุบ
โชจัง: เฮ้ เป็นไรไป เกิดอะไรขึ้น
นัตจัง: โอ๊ย เจ็บ เจ็บ เจ็บ ผมจะกอดแพนด้าจัง หัวเลยโขกกับกระจกเลย
โชจัง: โอย ทำอะไรของนายเนี่ย โธ่
นัตจัง: อ๊ะ แมมโบ้ซังล่ะ ตรงนี้ก็มีนากซังด้วย เป็นร้านที่วิเศษอะไรอย่างงี้
โช จัง: ถ้าจู่โจมร้านแฟนซีย่านร้านค้าได้ก็แปลว่าอยู่นั่นสินะ ก็ดีกว่าให้เดินมั่วซั่วล่ะนะ เฮ้ นัตสึกิ อย่าขยับไปไหนจนกว่าจะไปหาล่ะ
นัตจัง: คร้าบบ
{เสียงโชจังตัดสายแล้วออกวิ่ง}
 
ไอจังโหดสาด เอามีดมาแทงกันเลยดีกว่า แต่ถ้าสังเกตจะได้ยินเสียงรองเท้าโชจังดังป๊อก ๆ เหมือนรองเท้าส้นสูงด้วย อิอิ
โชจังตอนโดนดุล่ะพูดเพราะเชียว ส่วนนัตสึกิตอนแรกเราเฉย ๆ นะ ชอบซัตสึกิมากกว่า แต่พอเสพหลาย ๆ อย่างแล้วชักเอ็นดู อารมณ์ประมาณ เป็นไรมากมั้ยลูก เอาฮาไปนะนัตสึกิเอ๊ย 5555
 
ตอนนี้ยังฟังไม่หมดแต่ดราม่าซีดีของคามิวกับเซซิลก็น่ารักมากเลย เซซิลโมเอ้ มีร้องเมี้ยวด้วย ชอบเด็กคนนี้
 
ปล. ค้นพบว่าเพลงของซัตสึกิเหมาะกับการเล่นฟิตเนส เพลงขึ้นแล้วซอยเท้ามันส์มาก