วันอาทิตย์ที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2554

[แปล] No.6 - แอบแปลฉากที่ชอบที่สุดในนิยายเล่ม 5

อ่านแบบเต็มได้ที่ http://hiriajuu.livejournal.com/3225.html

"ถ้าฉันเสียสติไป นายจะทิ้งฉันรึเปล่า"

"ของตาย! ขืนปล่อยให้นายเป็นตัวถ่วง ฉันก็จบกันพอดี!"

"ก็มีเหตุผล"

ฮ่าฮ่า

มุม ปากของเนซึมิขยับขึ้น เขาไม่ได้หัวเราะสถานการณ์ที่เป็นอยู่ มันไม่ใช่การฝืนหัวเราะ ไม่ใช่การยียวน แต่เป็นการหัวเราะอย่างร่าเริงจริง ๆ

"ฉันไม่ทิ้งนายหรอก ชิอง"

ชิองหุบปาก แน่นอนว่าสิ่งที่จะตามมาไม่ใช่ประโยคหวาน ๆ อย่าง "ฉันจะแบกนายไปด้วยกัน"

"ฉันจะตัดคอนายในฉับเดียวเลย"

เนซึมิยกนิ้วขึ้นพร้อมรอยยิ้ม แต่ตาสีเทาของเขาไม่ได้ยิ้มด้วยเลย มันสงบเหมือนกับทะเลสาบที่เป็นน้ำแข็ง

ชิ องแตะคอตัวเองโดยสัญชาตญาณ แผลที่เนซึมิกรีดเมื่อหลายวันก่อนยังอยู่ตรงนั้น ผิวหนังที่ถูกกรีดด้วยมีดมีเลือดไหลออกมาแค่เล็กน้อย รอยแผลนั่นน่าจะตกสะเก็ดไปนานแล้ว ถึงอย่างนั้นมันก็เริ่มจะเจ็บขึ้นมา

"ไม่ต้องห่วง ฉันเองก็ไม่ได้ใจไม้ไส้ระกำ ฉันจะจัดการนายในพริบตา ให้นายได้มีความสุขนิดหน่อย ไม่ทรมาณเลยแม้แต่นิด"

"ขอบใจนะ"

ชิองกล่าวคำขอบคุณในขณะที่มือยังจับคอไว้แน่น

"นายดีกับฉันมาก"

"ฉันก็ดีกับนายตลอดนั่นแหละ พอคิดดูดี ๆ แล้ว ฉันใจดีเกินไป..."

"มันอาจจะเป็นแค่สมองฟั่นเฟือนชั่วคราวก็ได้"

"หา?"

"นายต้องดูให้แน่ใจว่าฉันบ้าไปแล้วจริง ๆ รึว่าแค่เสียสติชั่วคราว จากนั้นค่อยเชือดคอฉันทีหลังก็คงไม่สายเกินไปนี่ ใช่มั้ย?"

"ถ้าฉันมีกะใจน่ะนะ"

"เถอะน่า แป๊บนึงนะ..."

แผลที่อยู่ใต้ฝ่ามือยังเจ็บอยู่!

ถึงจะตายด้วยมือของเนซึมิ ฉันก็ไม่มีอะไรจะบ่น

เนซึมิจะทำตามคำสัญญาแล้วเชือดคอฉันแบบไม่ให้ทรมาณเลยแม้แต่นิด ฉันเพิ่งได้เห็นด้วยตาตัวเองเมื่อกี้นี้เองว่ามันวิเศษแค่ไหนที่ได้ตายอย่าง สงบ ฉันไม่มีอะไรจะบ่นแต่ก็ไม่อยากตายแบบไม่เหลือคำพูดอะไรไว้เลย ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น ฉันก็อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้วกลับไปที่บ้านหลังนั้น

"มันอาจจะยากหน่อย แต่ฉันอยากให้นายดูให้แน่ใจก่อน นะ"

"จะให้ทำยังไงล่ะ?"

ก็ อย่างสาดน้ำใส่ฉัน หรือถ้าไม่มีน้ำ... ก็ช่วยไม่ได้ นายจะทำแบบที่ทำเมื่อกี้แล้วตบฉันก็ได้ ถ้ามันเป็นแค่อาการฮิสทีเรียชั่วคราว แรงช็อกขนาดนั้นก็ควรจะทำให้ฉันได้สติกลับมา"

"ฉันจะจูบนาย"

"ว่าไงนะ?"

"ก่อนจะเชือดคอนาย ฉันจะจูบนาย ฉันจะให้นายได้เห็นว่าจูบลาของฉันมันเหนือกว่านายแค่ไหนแล้วค่อยส่งนายไปสวรรค์"

"เนซึมิ..."

ตอน นี้หน้าฉันต้องแดงจากแก้มไปถึงหูแน่ ๆ มันร้อนจนแม้แต่หน้าผากก็ยังมีเหงื่อออก มันอาจจะฟังเหมือนเรื่องล้อเล่นแต่เนซึมิไม่ได้ล้อเล่นแน่ ๆ

ถ้าฉันขยับไม่ได้ ไม่ว่าจะเพราะเสียสติหรือได้รับบาดเจ็บ ทุกอย่างก็จะจบลงตรงนั้น งั้นเหรอ เนซึมิจะจูบฉันก่อนที่จะเชือดคอ

จูบ แห่งความตาย บางอย่างในส่วนลึกของชิองมีปฏิกิริยา หัวใจเต้นแรงขึ้น เขาส่ายหัว ไม่ว่ามันจะชวนให้เคลิบเคลิ้มแค่ไหนแต่ถ้ามันจะมากับความตายแล้ว เขาก็ต้องปฏิเสธ

"ไม่ไหวหรอก นายต้องหาวิธีอื่น"

"ทำไมล่ะ?"

"ขืนทำแบบนั้นฉันก็ยิ่งเพี้ยนกันพอดี"

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น